Lyssavirus është i rrallë, por i vdekjeprurës. Çfarë duhet të bëni nëse ju kafshon një fluturë nate?

Një burrë në moshën 50-vjeçare ka vdekur nga lyssavirusi në Uells të Ri pas u kafshua nga një lëkurë disa muaj më parë.
Kjo është rasti i katërt i lyssavirusit te njeriu në Australi dhe rasti i parë i konfirmuar në NSW që nga koha kur virusi u identifikua për herë të parë në vitin 1996 në një flutur të zezë në Queensland.
Pra, çfarë është lyssavirusi? Dhe si mund të mbroheni nëse kontaktoni me një lëkurë?
Një i afërt i rabiesit
Lyssavirusi i lëkurës së Australi është pjesë e familjes Rhabdoviridae, e njëjtë me grupin e viruseve që shkaktojnë rabiesin.
Ai kryesisht infekton lëkurën. Monitorimi aktiv tregon se më pak se 1% e lëkurave të shëndetshme mbajnë virusin, megjithatë prevalenca rritet në 5–10% tek lëkurat e sëmura ose të dëmtuara.
Tek lëkurat, virusi shpesh nuk shkakton simptoma të dukshme, megjithatë disa shfaqin shenja neurologjike si disorientim, agresivitet, spasma muskulare dhe paralizë. Disa do të vdesin.
Virusi është konfirmuar në të gjitha katër speciet kryesore të fluturuesve të kontinentit (Pteropus alecto, P. poliocephalus, P. scapulatus dhe P. conspicillatus) si dhe në fluturuesin me bark të verdhë (Saccolaimus flaviventris), një specie e mikrofluturës.
Megjithatë, prova serologjike – ku shkencëtarët testojnë për antitrupa në gjakun e fluturuesve – sugjeron se edhe mikrofluturat e tjera mund të jenë të ndjeshme. Prandaj duhet të jemi të kujdesshëm me të gjitha speciet e fluturuesve australiane kur bëhet fjalë për lyssavirusin.
Rarë, por potencialisht fatale
Ndryshe nga rabia, e cila shkakton rreth 59,000 vdekje njerëzore në vit, kryesisht në Afrikë dhe Azi, infektimi i njeriut me lyssavirusin e fluturuesve është jashtëzakonisht i rrallë.
Lyssavirusi australian i fluturuesve, siç sugjeron emri, është unik për Australinë. Por lyssavirusët e tjerë të fluturuesve, si p.sh. lyssavirusi evropian i fluturuesve, kanë shkaktuar gjithashtu infeksione të rralla tek njerëzit.
Infektimi i njeriut me lyssavirusin e fluturuesve ndodh përmes kontaktit të drejtpërdrejtë me salivën e infektuar të fluturuesit përmes pickimeve, gërvishtjeve ose lëkurës së hapur. Gjithashtu mund të ndodhë nëse membranat tona të mukozës (sy, hundë, gojë) janë të ekspozuara ndaj salivës së fluturuesit.
Nuk ka rrezik të lidhur me jashtëqitjen, urinë, gjakun ose afërsinë e rastësishme me vendet e strehimit të fluturuesve.
Nëse dikush është ekspozuar, ekziston një periudhë inkubimi që mund të zgjasë nga javë deri në më shumë se dy vite. Gjatë kësaj kohe virusi ngadalë lëviz përmes nervave të trupit drejt tru, duke qëndruar i fshehur dhe pa simptoma.
Trajtimi i virusit gjatë periudhës së inkubacionit mund të parandalojë sëmundjen. Por nëse nuk trajtohet, simptomat janë të rënda dhe është pa dyshim fatale.
Natyrat e sëmundjes tek njerëzit pasqyron rabiesin, duke filluar me simptoma të ngjashme me gripin (temperaturë, dhimbje koke, lodhje), dhe pastaj shpejt përparon në sëmundje të rënda neurologjike, duke përfshirë paralizën, delirin, konvulsionet dhe humbjen e vetëdijes. Vdekja zakonisht ndodh brenda 1–2 javësh nga fillimi i simptomave.
Të gjitha katër rastet e regjistruara tek njerëzit në Australi – tre në Queensland (në 1996, 1998 dhe 2013) dhe rasti i fundit në NSW – kanë qenë fatale.
Nuk ka trajtim efektiv pasi të zhvillohen simptomat
Nëse dikush është potencialisht i ekspozuar ndaj virusit të rabiesit të lloçit dhe kërkon ndihmë mjekësore, mund të trajtohet me profillaksis pas ekspozimit, e cila përbëhet nga antitrupa kundër rabiesit dhe vaksina kundër rabiesit.
Ky ndërhyrje është shumë efektive nëse fillohet shpejt — preferohet brenda 48 orësh, dhe jo më vonë se shtatë ditë pas ekspozimit – para se virusi të hyjë në sistemin nervor qendror.
Por nuk ekziston asnjë trajtim efektiv për virusin australian të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të lloçit të
Pra, çfarë është mbrojtja më e mirë? Dhe çfarë nëse një lakuriq dhëmbëzohet nga ju?
Vaksinimi para-ekspozimit kundër rabies, duke përfshirë tre doza gjatë një muaji, rekomandohet për grupet me rrezik të lartë. Kjo përfshin veterinerët, trajnerët e kafshëve, rehabilituesit e kafshëve të egra dhe punonjësit e laboratorit që trajtojnë lyssaviruses.
Është e rëndësishme që anëtarët e publikut të shmangin çdo kontakt të drejtpërdrejtë me lakuriqët. Vetëm profesionistë të vaksinuar, të trajnuar, si kujdestarët e kafshëve të egra ose veterinerët, duhet të trajtojnë lakuriqët.
Fushatat e edukimit publik janë thelbësore për të ulur ndërveprimet me rrezik, veçanërisht në zonat me popullsi lakuriqësh.
Nëse ju dhëmbëzohet ose gërvishtet nga një lakuriq, është thelbësore të veproni menjëherë. Lani plagën me kujdes me sapun dhe ujë për të paktën 15 minuta, vendosni një antiseptik (si betadinë), dhe kërkoni ndihmë mjekësore urgjente.
Kjo rast tragjik në NSW thekson se ndërsa është jashtëzakonisht i rrallë, lyssavirusi i lakuriqëve është një kërcënim i rëndësishëm për shëndetin publik. Ne duhet të rrisim ndërgjegjësimin publik dhe të sigurohemi që të bëhet vaksinimi për grupet me rrezik të lartë, së bashku me monitorimin e vazhdueshëm të lakuriqëve dhe kërkimin për trajtime të reja.

Informacion mbi burimin dhe përkthimin
Ky artikull është përkthyer automatikisht në shqip duke përdorur teknologjinë e avancuar të inteligjencës artificiale.
Burimi origjinal: theconversation.com