Pamje nga The Hill: Jim Chalmers dëshiron të vazhdojë me reformën ekonomike dhe taksat janë në shënjestër të tij

Jim Chalmers e shfaqi fjalimin e tij të së mërkurës në Klubin Kombëtar të Shtypit si një pjesë të dytë të një prezantimi në dy pjesë, të nisur nga kryeministri në një fjalim atje javën e kaluar.

Por nuk dukej aspak kështu. Në fakt, dy performancat ishin si nata dhe dita. Kontributi i Albanesës ishte i kujdesshëm, duke treguar se nuk kishte ndërmend të shfrytëzonte shumë nga kapitali politik i grumbulluar nga një fitore e madhe zgjedhore. Kryeministri shikon një trashëgimi të qëndrueshmërisë së Partisë Laburiste në qeverisje, dhe lavdëron një stil të matur dhe të qëndrueshëm.

Ndërkohë, Chalmers të mërkurën u duk si një njeri me një mision, i etur për të shfrytëzuar këtë mandat për të bërë gjëra më të mëdha, sepse pavarësisht nga madhësia e shumicës, kurrë nuk dihet çfarë do të sjellë e ardhmja. Dhe kjo përveç ambicies së tij për të ngjitur shkallën më të lartë të politikës.

Albanese njoftoi një tavolinë të rrumbullakët në gusht për të diskutuar për produktivitetin; duke e elaboruar më tej, Chalmers vendosi në tryezë çështjen e nxehtë të reformës së taksave.

Kryetari i financave beson se komuniteti është i gatshëm për reforma të rëndësishme ekonomike, nëse ndryshimet janë të projektuara dhe të shitur në mënyrën e duhur dhe nëse mund të grumbullohet dhe të shishet mjaftueshëm ajo rrëshqitëse e politikës, “konsensusi”. Ai është gjithashtu i gatshëm të zgjasë ose të tejkalojë mandatimin zgjedhor që Partia Laburiste fitoi më 3 maj. Kujtojeni, ishte Chalmers ai që donte të thyente premtimin për uljen e taksave në fazën 3 shumë kohë para se Albanese ta bëjë këtë.

Ai tha të mërkurën: “Kjo është gjithçka për të testuar oreksin e vendit për reforma. […] Unë personalisht jam i gatshëm të marr përsipër përgjegjësinë, duke përdorur një shprehje të vjetër. Jam i përgatitur të bëj pjesën time. Qeveria është e përgatitur të bëjë pjesën e saj. Dhe ajo që do të zbulojmë gjatë muajve të ardhshëm është nëse të gjithë janë të gatshëm të bëjnë pjesën e tyre gjithashtu.” Ai u ndje i inkurajuar, pas zgjedhjeve, nga një “diskutim i mirëpritur dhe inkurajues për nivelin e ambicies që ka Australia”.

Albanese ishte i përfshirë në fjalimin e Chalmers në Klubin e Shtypit, madje duke ndërvepruar për pikat e tij nga Kanadaja, ku po merrte pjesë në G7. Ose kryeministri po lejon me qëllim që financuesi i tij të “paraqesë” një axhendë më ambicioze për qeverinë, ose nuk dëshiron ta pengojë atë.

Albanese njoftoi tavolinën e rrumbullakët, por Chalmers është përgjegjës për të. E mbajtur në dhomën e kabinetit më 19-21 gusht, do të jetë e vogël dhe, shpreson Chalmers, jo performative. Detajet po finalizohen ende, por Chalmers nuk parashikon “kamera të përhershme” në dhomën e kabinetit, e cila ka vetëm 25 vende rreth tryezës.

“Ne duam që pjesëmarrësit të bëjnë kontribute që plotësojnë tre kushte të rëndësishme,” tha ai.

“Së pari, idetë duhet të paraqiten në interesin kombëtar, jo përmes prizmit të interesave sektoriale, shtetërore ose të përfituarve.

“Së dyti, idetë ose paketat e ideve duhet të jenë neutrale në buxhet në minimum, por preferohet të jenë pozitive në buxhet në përgjithësi, duke marrë parasysh kompromiset e nevojshme.

“Dhe së treti, idetë duhet të jenë specifike dhe praktike, jo abstrakte ose joreale.

“Në këmbim, ju jap të gjithëve këtë angazhim: nuk do të shkojmë nga një pikëpamje ideologjike, por nga baza praktike, pragmatike dhe zgjidhjeje probleme që na përshtaten më shumë.”

Chalmers argumenton se në mandatimin e kaluar, qeveria bëri disa gjëra në lidhje me taksat. Por shumica i përshkruan ato si të modeste, dhe ai nuk do të konsideronte atëherë një rishikim të madh, siç është ndryshimi nga taksat direkte në ato indirekte.

Ai është i ndjerë, sipas vetë pohimit të tij, nga ditët e tij si punonjës i atëhershëm i financuesit Wayne Swan, nga kujtimi i rishikimit të taksave Henry, i fundit i madh në sistemin tatimor të Australisë. Ai shkaktoi skandalin e taksës së minierave të Partisë Laburiste, i cili ndihmoi në përfundimin e kryeministrisë së Kevin Rudd. Pjesa më e madhe e atij rishikimi të vlefshëm u shpenzua plotësisht pa efekt.

Tani Ken Henry, ish-kreu i financave, ka dhënë kontribut në fjalimin e Chalmers në Klubin e Shtypit; ai ishte në audiencë për ta dëgjuar atë.

“Australia duhet të pranojë se kjo është me të vërtetë një dekadë vendimtare. Vendimet që do të marrim në vitet 2020 do të përcaktojnë standardet e jetesës dhe drejtësinë ndërmjet gjeneratave që do të kemi në dekadat e ardhshme,” tha Chalmers. Drejtësia ndërmjet gjeneratave është një preokupim kryesor i Henry-t.

Nëse Henry është në veshin e Chalmers, një tjetër mbështetës i reformës tatimore, Steven Kennedy, i cili sapo ka lënë postin e sekretarit të financave, është në një pozicion të mirë për të qenë në veshin e kryeministrit. Kennedy sapo u bë kreu i Departamentit të Kryeministrit dhe Kabinetit.

Ndërsa tavolina e rrumbullakët është fokusuar në “produktivitet”, Chalmers theksoi se ai është gjithashtu i përqendruar në qëndrueshmërinë buxhetore.

“Reforma e taksave është e rëndësishme për qëndrueshmërinë buxhetore, por edhe për produktivitetin.

“Mendoj se do të ishte e pazakontë nëse i thosha vendit, ne do të kemi këtë diskutim kombëtar për reformën, produktivitetin, qëndrueshmërinë dhe reziliencën, por askush nuk lejohet të flasë për taksat.

“Prandaj pres dhe mirëpres faktin që njerëzit do të vijnë në tavolinën e rrumbullakët, jashtë saj, për të paraqitur ide për taksat.

“Ne nuk e shohim këtë si një mundësi për të hequr dorë nga disa nga ato që kemi premtuar tashmë, në këtë rast, disa vite më parë. E shohim si një mundësi për të kuptuar se cilat mund të jenë hapat e ardhshëm.”

Chalmers është financuesi më i fundit që shkel në rrugën e reformës tatimore. Shtabet janë të larta. Do të jetë e lehtë të rrëshqet ose të detyrohet të humbasë ambicien. Nga ana tjetër, nëse arrin të navigojë nëpër shkëmbinj, kjo do ta rrisë reputacionin e tij.