Pavarësisht Ndryshimeve, A.B. 412 Ende Dëmton Zhvilluesit...

Ligjvënësit në Kaliforni vazhdojnë të promovojnë një projektligj që rrit fuqinë e kompanive të mëdha të AI-së duke i mbyllur të vegjlit në burokraci, kërkesa të drejtës së autorit dhe ndoshta, procese gjyqësore. Pas disa amendamenteve, projektligji nuk është përmirësuar shumë dhe në disa aspekte është përkeqësuar. Nëse miratohet A.B. 412, do ta bëjë ekonominë e Kalifornisë më pak inovative dhe konkurruese.

Projektligji Kërcënon Kompanitë e Vogla Teknologjike

A.B. 412 maskohet si një projektligj transparence, por në fakt është një “listë leximi” e detyrueshme nga qeveria që do të lejojë pronarët e të drejtave të paraqesin një lloj të ri padie në gjykatën shtetërore, edhe ndërsa gjykatat federale vazhdojnë të vlerësojnë nëse dhe si zbatohet ligji federal i të drejtës së autorit për zhvillimin e teknologjive gjeneruese të AI-së.

Projektligji do të kërkonte nga zhvilluesit—madje edhe nga startup-et me dy persona—të mbajnë lista të materialeve të trajnimit që janë “treguar, pararegistruar ose të indeksuar” me Zyren e të Drejtës së Autorit të SHBA-së, dhe të ndihmojnë pronarët e të drejtave të krijojnë “shenjëza digjitale” të atyre veprave—një detyrë teknike pa standarde të vendosura dhe pa një rrugë reale për ekipet e vogla për t’u ndjekur. Edhe nëse do të ishte i kufizuar vetëm në material të regjistruar me të drejta autoriale, kjo është një detyrë monumentale, siç e shpjeguam më parë muajin e kaluar kur shqyrtonim tekstin paraprak të A.B. 412.

Amendamentet e projektligjit e kanë bërë më të vështirë përputhshmërinë, pasi tani kërkohet nga teknologët të shkojnë përtej materialit të mbrojtur me të drejta autoriale dhe të identifikojnë “të pararegistruar” të drejtat. Projektligji i ndryshuar gjithashtu ka kërkesa të reja që kërkojnë nga teknologët të dokumentojnë dhe të mbajnë shënime kur shikojnë veprat që nuk janë të mbrojtura me të drejta autoriale, por janë subjekt i të drejtave ekskluzive, si regjistrimet e zërit para vitit 1972—të drejta që, jo rastësisht, kontrollohen kryesisht nga kompanitë e mëdha të argëtimit.

Përgjegjësitë për mosrespektim janë të rënda—deri në 1,000 dollarë në ditë për çdo shkelje—duke vendosur rrezik financiar të madh për zhvilluesit e vegjël edhe për gabime të rastësishme.

Qëllimi i kësaj liste është i qartë: për kompanitë e mëdha të përmbajtjes që të mund të paraqesin më lehtë padi kundër zhvilluesve të softuerit, të mëdhenj dhe të vegjël. Dhe për shumicën e zhvilluesve të AI-së, barrë do të jetë e rëndë. Nën A.B. 412, një startup me dy persona që ndërton një chatbot me burim të hapur, ose një zhvillues indie që përshtat një model gjuhësor për qasje për personat me paaftësi, do të përballen me të njëjtat barrë përputhshmërie si Google ose Meta.

Leximi dhe Analiza e Web-it të Hapur Nuk Është Krim

Është thelbësore të kujtohet se trajnimi i AI-së është shumë i mbrojtur nga përdorimi i drejtë sipas ligjit të të drejtës së autorit në SHBA—një pikë që ende po shqyrtohet në gjykata. Ideja që duhet ta parashikojmë këtë proces me rregullore të gjerë shtetërore nuk është vetëm e parakohshme; është e rrezikshme.

Po ashtu, vlen të theksohet se e drejta e autorit është e rregulluar nga ligji federal. Gjykatat federale janë tashmë duke punuar për të përcaktuar kufijtë e përdorimit të drejtë dhe të të drejtës së autorit në kontekstin e AI-së—legjislatura e Kalifornisë duhet t’ua lejojë atyre të bëjnë punën e tyre. A.B. 412 përpiqet të krijojë një skemë rregullatore në nivel shtetëror në një fushë që i takon në mënyrë të plotë autoritetit federal—një ndërhyrje ligjore e rrezikshme që mund të komplikoje më tej një hapësirë politike tashmë të paqëndrueshme.

A.B. 412 është një zgjidhje në kërkim të një problemi. Dyert e gjykatave janë shumë larg mbylljes për pronarët e përmbajtjes që duan të kundërshtojnë përdorimin e veprave të tyre të mbrojtura me të drejta autoriale. Aktualisht po zhvillohen shumë procese të mëdha mbi statusin e të drejtës së autorit për veprat e trajnimit të AI-së që po kalojnë në gjykatat e gjykatave të shkallës së parë dhe të apelit.

Rritja e Gjerësisë së Projektligjit

Përkundër përpjekjeve për ta kufizuar fokusin për ta bërë më të realizueshëm përputhjen, amendamentet më të fundit të A.B. 412 në të vërtetë zgjeruan gamën e veprave të mbuluara. Projektligji tani kërkon dokumentimin e kategorive të paqarta të përmbajtjes si regjistrimet e zërit para vitit 1972. Këto regjistrime kanë të drejta që shpesh janë të paqarta, dhe kryesisht kontrollohen nga kompanitë e mëdha mediatike.

Projektligji gjithashtu shton veprat “pararegistruar” dhe të indeksuara në mbulim. Pararegistrimi, i dizajnuar për të ndihmuar kompanitë e argëtimit të dënojnë kopjimin e paautorizuar edhe para publikimit tregtar, zgjeron universin e përmbajtjes që zhvilluesit duhet të ndjekin—pa ofruar ndihmë të vërtetë për krijuesit e vegjël.

Një Mure mbrojtës për Teknologjinë e Madhe

Ironicisht, kompanitë që do të përfitojnë më shumë nga A.B. 412 janë të njëjtat kompani të mëdha teknologjike që ligjvënësit shpesh pretendojnë se duan të rregullojnë. Kompanitë e mëdha mund të punësojnë ekipe avokatësh dhe zyrtarësh për përputhshmëri për t’u përballur me këto kërkesa. Zhvilluesit e vegjël? Ata janë më të prirur të mbyllen, të shesin ose të mos hyjnë kurrë në këtë fushë që në fillim.

Këto projektligje nuk krijojnë një treg të drejtë. Ato ndërtojnë një mure rregullator rreth kompanive të mëdha, duke i mbyllur rrugën konkurrentëve të rinj dhe duke siguruar që vetëm disa kompani të kenë burimet për të zhvilluar sisteme të avancuara të AI-së. Teknologjia vërtet inovative shpesh vjen nga kompani të panjohura ose të vogla, por A.B. 412 kërcënon të bëjë Kaliforninë—dhe kushdo që bën biznes aty—një kështjellë ku mbijetojnë vetëm aktorët më të mëdhenj.

Projektligj i Pabarabartë

A.B. 412 po bëhet gjithnjë e më ekstreme dhe e njëanshme. Është një listë dëshirash maksimaliste për pronarët e të drejtave të trashëguara, e dorëzuar në kurriz të zhvilluesve të vegjël dhe publikut. Rezultati do të jetë më pak konkurrencë, më pak inovacion dhe më pak zgjedhje për konsumatorët—jo më shumë mbrojtje për krijuesit.

Kjo version i ri mbyll disa rrugëdalje, dhe zgjeron periudhën për zhvilluesit e AI-së që të përgjigjen ndaj kërkesave të të drejtës së autorit nga 7 ditë në 30 ditë. Por nuk mbyll seriozisht të tjera: për shembull, përjashtimi për zhvillimin jo tregtar aplikohet vetëm për punë të kryer “vetëm për institucione jo tregtare akademike ose qeveritare”. Kjo ende lë një dritare të madhe për të paditur hobiistët dhe kërkuesit e pavarur që nuk kanë punë në universitete ose në administratën publike.

Në mënyrë nominale, projektligji përjashton zhvilluesit që përdorin vetëm të dhëna publike ose të pronës së zhvilluesit, por kjo është një përjashtim pa vlerë praktike. Ashtu si një motor kërkimi, pothuajse çdo sistem i rëndësishëm i AI-së mbështetet në burime të përziera—dhe zhvilluesit nuk mund të ndjekin në mënyrë reale statusin e të drejtave të autorit për të gjitha ato burime.

Në thelb, A.B. 412 është një projektligj i mangët që do të dëmtojë të gjithë ekosistemin teknologjik të SHBA-së. Ligjvënësit duhet të avancojnë politika që mbrojnë privatësinë, promovojnë konkurrencën dhe sigurojnë që inovacioni të përfitojë publikun—jo vetëm disa interesa të ngulitura.

Nëse jeni banor i Kalifornisë, tani është koha të flisni. Tregoni mendimin tuaj ligjvënësve se A.B. 412 do të dëmtojë kompanitë e vogla, do të ndihmojë teknologjinë e madhe dhe do ta mbyllë ekonominë e Kalifornisë në të kaluarën.