Prindërit e fëmijëve autikë janë të stresuar. Ja çfarë duan t'ju dinë

Nëse jeni prind ose kujdestar i një fëmije që është autist, shanset janë që ju po përballeni me më shumë sfida sesa njeriu mesatar. Kërkesat emocionale, fizike dhe logjistike grumbullohen, shpesh pa mbështetjen që ju nevojitet. Kjo mund t'ju lërë të lodhur dhe të mendoni nëse gjërat do të përmirësohen ndonjëherë.

Çdo fëmijë është i ndryshëm, dhe çdo ditë mund të sjellë sfida të reja. Disa momente janë të bukura. Disa janë të mbingarkuara. Disa përfundojnë me lot dhe frustrim. Sapo të mendoni se jeni në një rutinë që funksionon ose keni bërë përparim, gjithçka mund të ndryshojë përsëri.

Si psikolog klinik, kjo është ajo që më thonë prindërit e fëmijëve autistë. Si prind i një fëmije autist, unë gjithashtu përjetoj disa nga këto stresime.

Në fakt, prindërit e fëmijëve autistë kanë nivela shumë më të larta të stresit sesa prindërit e fëmijëve me aftësi të tjera të kufizuara.

Çfarë është autizmi?

Autizmi, ose disorder spektri i autizmit, është një gjendje zhvillimore që ndikon në mënyrën se si një person komunikon, ndërvepron me të tjerët, dhe kupton botën rreth tij.

Ajo përfshin një gamë të gjerë tipare dhe aftësish. Por shpesh përfshin vështirësi në ndërveprim dhe komunikim shoqëror, siç është kuptimi i gjuhës së trupit ose mbajtja e një bisede, si dhe modele të sjelljes së kufizuar ose të përsëritur.

Autizmi është zakonisht i diagnostikuar në fëmijërinë e hershme. Ndërsa përvoja e çdo fëmije është unike, ajo mund të ndikojë në sjelljen, mësimin dhe rutinat e përditshme në mënyra që ndikojnë në të gjithë familjen.

Për prindërit, ndikimi shpesh është i fortë. Kjo nuk është vetëm për menaxhimin e shpërthimeve emocionale ose navigimin në listat e pritjes për terapi. Stresi mund të ndikojë në gjithçka nga shëndeti mendor, marrëdhëniet, financat dhe aftësia për t’u përballur me çdo ditë.

Është një punë jashtëzakonisht e vështirë për shumë prindër dhe kujdestarë.

Pse stresi?

Shumë prindër më thonë dhe kërkimet konfirmojnë se pjesa më e vështirë nuk është autizmi vetë – është gjithçka rreth tij. Prisjet e gjata për një diagnozë. Kostot jashtë xhaketës për të parë specialistë, ose për terapi ose mbështetje arsimore. Thirrjet pa fund dhe dokumentet. Përpjekjet për të marrë ndihmë, vetëm për të hasur në një mur tjetër.

Uljet e financimeve për programe si Përralla Kombëtare për Sigurimin e Çrregullimeve të Pavarësisë (ose NDIS) kanë hequr mbështetje të rëndësishme dhe kanë shtuar presionin.

Prindërit shpesh kalojnë kohë shtesë duke koordinuar takimet, duke mbështetur angazhimin shkollor, dhe duke avokuar për fëmijën e tyre. Ajo barrë e padukshme mund të marrë një toll, sidomos kur bashkohet me izolimin shoqëror, mungesën e pushimit dhe pak kohë për të kujdesur për mirëqenien e tyre.

Stresi kronik dhe djegia emocionale janë rreziqe të vërteta për shumë prindër, sidomos kur niveli i mbështetjes së nevojshme thjesht nuk është aty.

Çfarë mund të bëjnë prindërit dhe kujdestarët?

Një disa qasje mund të ndihmojnë lehtësimin e barrës:

• jini mirë për veten tënde, sidomos në ditët e vështira. Edhe një pushim i shkurtër dhe disa frymëmarrje të thella për të liruar tensionin mund të ulin stresin dhe të të ndihmojnë të rifitosh energjinë. Ndoshta nuk do të zgjidhë gjithçka, por mund të të japë një dritare të vogël për t’u rimëkëmbur dhe për të vazhduar

• kërko ndihmë nëse po përballesh me vështirësi. Qoftë nga mjeku yt i përgjithshëm, një psikolog, një linjë ndihme për prindër ose diçka tjetër. Kërkesa për ndihmë është një forcë, jo një dobësi. Ndihma joformale mund të jetë po aq e rëndësishme, për shembull nga prindër të tjerë me përvoja të ngjashme, të cilët e kuptojnë. Mund t’i gjeni në grupe mbështetëse online

• hulumtimi tregon se programet e prindërimit të bazuara në prova mund të ndihmojnë familjet me fëmijë me aftësi të kufizuara të ndihen më të sigurt dhe më pak të stresuara. Ato gjithashtu e bëjnë më të lehtë menaxhimin e kohërave të vështira dhe forcojnë lidhjen prind-fëmijë. Qeveria Australiane ofron një program të lirë, online, të vetëpërcaktuar, të cilin e kam bashkëshkruar, për të ndihmuar prindërit të përballen.

Si mund të ndihmojnë miqtë, familja dhe shkollat

Shumë prindër dhe kujdestarë mbajnë një barrë të madhe emocionale duke u përpjekur të ndihmojnë fëmijën e tyre autist të ndihen të mbështetur në mjediset arsimore, si kujdesi për fëmijët dhe shkollat.

Ata shpesh bëhen menaxherë rastesh, këshilltarë dhe avokatë për të siguruar që fëmija i tyre të përfshihet, të jetë i sigurt dhe të shihet.

Nëse jeni një mik, anëtar i familjes, ose pjesë e komunitetit shkollor, përpiquni të kuptoni sa sfiduese mund të jetë kjo. Lufta shpesh është e vazhdueshme. Prindërit dhe kujdestarët nuk po bëjnë vështirësi – ata po bëjnë atë që mundin për t’i dhënë fëmijës së tyre mundësinë më të mirë.

Ndjenja e mëshirës, një vesh dëgjues, ose ndërhyrja për të ndihmuar mund të bëjë një ndryshim të vërtetë.

Mbështetja e vazhdueshme, edhe gjërat e vogla siç janë ofrimi i një vakti, ndihma me marrjen e shkollës, ose dërgimi i një mesazhi të mirë, mund të lehtësojë barrën më shumë sesa mund ta kuptoni.

Informacion dhe mbështetje për prindërit e fëmijëve autik janë të disponueshme. Nëse ky artikull ka ngritur çështje për ju, ose nëse jeni të shqetësuar për dikë që njihni, telefononi Lifeline në 13 11 14.