Desa Siaga TB: A mund të ndihmojë në luftimin e tuberkulozit në Indonezi?
● Desa Siaga TB ka potencial për të rritur identifikimin e hershëm dhe trajtimin e tuberkulozit në komunitet.
● Që ky program të funksionojë në mënyrë optimale, qeveria duhet të shtypë shumë kadrë të trajnuar, dhe të përfshijë të gjitha palët.
● Për ta bërë programin sa më të mirë, duhet të prodhojë shumë kadrë të trajnuar, si dhe të përfshijë të gjitha palët.
Tuberkulozi (TB) ende mbetet sëmundja më vdekjeprurëse infektive në Shqipëri. Çdo vit, kjo sëmundje infekton më shumë se një milion njerëz dhe shkakton 125 mijë vdekje. Megjithatë, TB-ja mund të shërohet në të vërtetë dhe medikamentet janë gjithashtu falas.
Problemi është se, TB shkëlqyeshëm transmetohet përmes ajrit. Njerëzit që nuk janë të diagnostikuar mund ta përhapin këtë sëmundje tek të tjerët.
Kjo gjendje bëhet edhe më e vështirë sepse shumë pacientë me TB refuzojnë të ndjekin trajtimin, madje edhe të përdorin maskë. Arsyet janë të ndryshme, duke filluar nga mungesa e informacionit për rrezikun e kësaj sëmundjeje, frika për të marrë stigmatizim negativ nga shoqëria, si dhe paaftësia për të ndjekur periudhën e detyrueshme të trajtimit për gjashtë muaj pa ndërprerje të medikamenteve.
Si hap për të nxitur ndërgjegjësimin, kujdesin, dhe rolin aktiv të shoqërisë në luftën kundër tuberkulozit, Ministria e Shëndetësisë (MSh) më pas lansoi programin Desa Siaga TB.
Ky program është projektuar për të fuqizuar komunitetin deri në nivelin e rukunit të banorëve (RW) në ruajtjen e shëndetit të zonës së tyre. Fuqizimi bëhet përmes edukimit, skanimit aktiv, si dhe mbështetjes psikososiale për pacientët me TB.
Shfarosja e TB-së nga fshati
Qeveria në fakt ka ndërmarrë shumë përpjekje për të luftuar TB-në, duke përfshirë programin Gjej, Trahu dhe Shëro (TOSS TB), Trajtimi i Drejtpërdrejtë me Kurse të Shkurtra/DOTS (përdorimi i medikamenteve kundër TB-së nën mbikëqyrje të drejtpërdrejtë nga personeli shëndetësor, vullnetarë ose familje e trajnuar), deri te fuqizimi i komuniteteve deri në fshatra.
Megjithatë, këto përpjekje ende hasin pengesa në financim. Vetëm në vitin 2023, 72% e shërbimeve për TB (sidomos ato të kryera në fshatra) ende varen nga financimi nga donatorë ndërkombëtarë, si USAID që programi i tij është ndërprerë në fillim të vitit 2025.
Lexo gjithashtu: Programi USAID i ndërprerë: Çfarë ndodh me luftën kundër TB-së në Indonezi?
Qeveria gjithashtu ka nxjerrë Rregulloren Presidenciale (Perpres) për luftën kundër TB-së përmes Perpres Nr.67/2021. Kjo rregullore ndër të tjera u jep udhëzime qeverisë vendore për të marrë pjesë aktive në parandalimin dhe luftën kundër tuberkulozit duke përdorur fondet e fshatit përmes programit Fshati i Gati për TB.
Ky program është frymëzuar nga suksesi i disa fshatrave model të gatshëm për TB, një prej tyre Fshati Tembong në Kuningan, Banten. Gjatë periudhës 2022-2024, Fshati Tembong organizoi aktivitetin “jemput bola” përmes programit JARING TAS (Kërko Screening dhe Trajto TB deri në fund) dhe KAJEDAK (Kader Ngajemput Dahak).
Programi aktiv i screening-ut dhe mbështetjes së pacientëve me TB deri në shërim është vërtetuar se është efektiv në rritjen e përfshirjes së rasteve të zbuluara dhe rritjen e suksesit të trajtimit deri në 100%.
Një program i ngjashëm është zbatuar edhe në fshatin model tjetër, që është Fshati Klapanunggal në Bogor, Java Jugore. Madje, Puskesmas Klapanunggal raportoi se mund të rrisë përfshirjen e rasteve të zbuluara deri në 126% me 100% të pacientëve me TB të ndjeshëm ndaj barnave që kanë ndjekur trajtim.
Nga suksesi i fshatrave model, Fshati Siaga TB filloi të zbatohet në tetë fshatra pionierë që do të monitorohen deri në gusht 2025. Këta fshatra pionierë janë të shpërndarë në rajonin Jakarta Lindore, Bogor, Bekasi, Karawang, Cianjur, Brebes, Qyteti i Tangerangut, dhe Qyteti i Medanit.
Maximizimi i zbatimit të Fshatit Siaga TB
Edhe pse disa fshatra model kanë arritur sukses, zbatimi i këtij programi në rajone të tjera nuk është pa sfida.
Mungesa e kaderëve për TB, mungesa e kuptimit të qeverisë lokale, mungesa e fondeve të fshatit, mungesa e aksesit në të dhëna për personat me TB, deri te qëndrimi i fortë ndaj pacientëve që pengon zbatimin e Fshatit Siaga TB.
Qeveria duhet të parashikojë këtë problem përmes disa mënyrave si më poshtë:
1. Rritja e kapaciteteve të kaderëve për TB
Një nga sfidat e programit Desa Siaga TB është mungesa e numrit të kandidateve të trajnuar për TB. Qeveria nuk ka rregulluar në mënyrë të veçantë rolin e kandidateve për TB në luftën kundër tuberkulozit.
Rregulloret ekzistuese vetëm përcaktojnë rolin e kaderit të shërbimit të integruar (posyandu), kaderit të malarjes, dhe kaderit stunting. Si pasojë, shumica e kandidateve për TB kryejnë role të përziera, për shembull duke qenë njëkohësisht kaderë posyandu që kujdeset për gratë shtatzëna, foshnjat dhe fëmijët e vegjël.
Sipas të dhënave të Konsorsiumit Penabulu-STPI të vitit 2022, numri i kandidateve për TB është shumë i vogël, rreth 9.037 persona në 190 qyteza/komuna. Rikthimi i tyre është gjithashtu shumë i vështirë.
Ndërkohë, roli i kandidateve është shumë i rëndësishëm për përmirësimin e parandalimit dhe trajtimit të TB, si dhe për rritjen e ndërgjegjësimit të shëndetit publik për rrezikun e tuberkulozit.
Qeveria duhet të krijojë rregullore që përcaktojnë rolin e kandidateve për TB. Kaderët e TB gjithashtu duhet të institucionalizohen në mënyrë që trajnimet dhe rinovimi i kandidateve të mund të zhvillohen maksimalisht.
Në këtë drejtim, qeveria duhet të investojë më shumë fonde për të forcuar rolin e kandidateve të shëndetësisë nga komunitetet lokale, duke përfshirë përmirësimin e kompetencave të kandidateve dhe ofrimin e stimujve të denjë.
2. Forco partneritetin me udhëheqësit lokalë
Mungesa e buxhetit për aktivitetet e eliminimit të TB në nivelin e fshatit, mund të kërcënojë vazhdimësinë e programit. Aktualisht, Buxheti i Përhershëm Kombëtar dhe Buxheti i Qarkut mbulojnë vetëm një pjesë të nevojave, si mjetet mjekësore, vaksinimet dhe survejanca.
Ndërkohë, ndihma nga donatorët e huaj (si Fondi Global dhe USAID) zakonisht financojnë aktivitetet e avokatisë, logjistikën dhe stimujt për kandidate të TB. Kjo varësi e bën programin të cenueshëm nëse financimi i jashtëm ndërpritet.
Baca juga: Gjetja e rasteve të TB në Indonezi po rritet ndjeshëm: qeveria duhet të veprojë menjëherë
Qeveria qendrore duhet të inkurajojë kryetarët e bashkive që të alokojnë fonde të veçanta përmes fondit të fshatit dhe Buxhetit të Përgjithshëm të Qarkut (APBD).
Një shembull është projekti Zero TB në Jogjakarta, i cili përfshin institucione të ndryshme qeveritare lokale për të bashkëpunuar në luftën kundër tuberkulozit. Zero TB fton kryetarët e bashkive të përfshihen në aktivitetet e screening-ut masiv të TB-së, si dhe të nxisin krijimin e politikave që mbështesin programet e luftës kundër TB-së.
Ky projekt gjithashtu maksimizon potencialin e sistemit shëndetësor ekzistues, si dhe përdor fondet nga Buxheti i Përgjithshëm të Qarkut dhe fondet e fshatit.
Një tjetër aspekt i rëndësishëm është forcimi i funksionit të Konsultimeve për Planifikimin e Zhvillimit (Musrenbang), mbështetja në përgatitjen e Planit të Veprimeve (RTL), dhe integri i Planit Strategjik të Fshatit (Renstrades) për eliminimin e TB-së në nivelin e fshatit/komunës.
3. Përfshini të gjitha palët
Stigma shoqërore ndaj familjeve dhe personave me TB mund pengojë zbulimin e rasteve dhe trajtimin e tuberkulozit.
Për të përfunduar stigma dhe për të shuar TB-në, Organizata Botërore e Shëndetësisë (OBSH) rekomandon që shoqëria civile dhe komunitetet e prekur nga TB të punojnë së bashku (ENGAGE-TB) në planifikim, zbatim, monitorim dhe vlerësim të përgjigjes ndaj TB-së brenda dhe jashtë sektorit shëndetësor.
Pjesëmarrja e të gjithë elementëve të shoqërisë është shumë e rëndësishme për të hequr stigmat, për të mbështetur raportimin e rasteve të reja, për të rritur përfilljen e trajtimit nga pacientët dhe ndërgjegjësimin e njerëzve me simptoma për të kontrolluar gjendjen e shëndetit të tyre.
Qasja ENGAGE-TB është gjithashtu e rëndësishme për t’u zbatuar në mënyrë që parandalimi dhe trajtimi i TB-së në shoqëri të jenë në harmoni me shërbimet shëndetësore të qendrave shëndetësore.
Sepse, ekzistenca e dy sistemeve të shërbimeve shëndetësore (njëri në qendrën shëndetësore dhe tjetri në nivelin e fshatit) shpesh pengon bashkëpunimin midis stafit shëndetësor në qendrat shëndetësore dhe kadeve TB në komunitet, duke e bërë të vështirë dhe duke rrezikuar koordinimin e trajtimit të tuberkulozit.
Lexo gjithashtu: Uji klinik faza 3 e vaksinës TB M72: Çfarë përfitimesh ka për Indonezinë?
Fshati i Gatshëm për TB ka potencial të madh si një ndër propozimet kryesore për trajtimin e TB-së në Indonezi, por zbatimi i tij kërkon përfshirjen e të gjitha palëve në sektorë të ndryshëm. Pa këtë, përpjekjet për të eliminuar TB-në duke përfshirë komunitetin do të jenë të vështira për t’u realizuar.
Informacion mbi burimin dhe përkthimin
Ky artikull është përkthyer automatikisht në shqip duke përdorur teknologjinë e avancuar të inteligjencës artificiale.
Burimi origjinal: theconversation.com