Inflacioni i IPK-së së studentëve në Indonezi: Kush përfitohet, kush mbetet pas?

Shumë palë po pyesin për rëndësinë e konkurrencës në botën e arsimit të lartë kohët e fundit. Kur tregu i punës është gjithnjë e më i pasigurt dhe drejtimet e arsimit ndryshojnë shpesh, mbajtja e fokusit te arritjet akademike duket se nuk është më një gjë e lehtë.

Këto debate u bëhen më të nxehta kur u shfaqën kritika ndaj fenomenit të inflacionit të Indeksit të Performancës së Përmbledhur (IPK). Nuk është pak njerëz që diskutojnë se sa lehtë po arrijnë studentët indonezianë sot nota të larta përfundimtare.

Titulli cum laude, që më parë ishte i rezervuar për ata që dilnin me sukses për shkak të IPK-së dhe kohës së studimit, tani dëgjohet pothuajse në çdo ceremoni diplomimi.

Kjo çështje ngjalli pyetje të mëdha: Çfarë fenomeni social mund të studiojmë më thellë? A përfitojnë studentët ose a do t’i rëndojë kjo ata në kërkim të punës pas diplomimit?

Në episodin më të fundit të SuarAkademia, diskutojmë këtë temë së bashku me Senza Arsendy, student doktorate nga Universiteti i Melburnit, Australi.

Senza mendon se ky trend ndikohet nga shumë faktorë, duke përfshirë përmirësimin e aftësive akademike individuale, dinamikat shoqërore, dhe neoliberizmin në arsimin. Ai thekson gjithashtu se ky fenomen i inflacionit të vlerës nuk ndodh vetëm në arsimin e lartë, por po shfaqet gjithnjë e më shumë edhe në shkollat e mesme.

Ai e sheh këtë fenomen gjithashtu të lidhur ngushtë me komercializimin e arsimit, i cili po përparon gjithnjë e më shumë. Në një kohë kur arsimi i lartë po bëhet gjithnjë e më i shtrenjtë, Senza mendon se ekziston një logjikë që konsiderohet e arsyeshme nga studentët dhe prindërit. Kostoja e lartë e shkollimit konsiderohet e proporcional me një IPK të lartë si një shenjë e kthimit të investimit të bërë me paratë e tyre.

Senza gjithashtu vëren se konkurrenca në tregun e punës është një shkak pse ky fenomen i inflacionit të IPK-së po shfaqet. Konkurrenca e ashpër në tregun e punës bën që shumë studentë të luftojnë për të arritur nota të mira. Nga ana tjetër, punëdhënësit e shohin këtë situatë si një mundësi për të gjetur punonjës me cilësi të lartë dhe për të përfituar nga një fuqi punëtore e gjerë dhe të gatshme për punë.

Realiteti është se tani kompanitë kërkojnë kualifikime më të larta sesa më parë. Vetëm IPK-ja e lartë nuk është më e mjaftueshme për të siguruar një mundësi të mirë pune.

Shumë punëdhënës kërkojnë kualifikime shtesë, si përvojë pune, aftësi gjuhësore të huaja, dhe aftësi teknike të veçanta. Edhe më keq, në disa raste, rrjetet profesionale ose lidhjet ndikojnë gjithashtu në mundësinë e pranimit në punë.

Kjo situatë shton presion te studentët për të përmirësuar vazhdimisht kompetencat e tyre, gjë që shpesh çon në stres dhe ankth për të ardhmen.

Senza mendon se duhet të ketë një diskutim multi-sektorial nga universitetet, punëdhënësit dhe qeveria për të hartuar strategji që mund të kapërcejnë hendekun midis arsimit dhe kërkesave reale të tregut të punës.

Dëgjoni episodin e plotë vetëm në SuarAkademia — biseda të gjalla për çështjet aktuale, me akademikë.