Mbrojtja nga Shkarkimet, Ndalesa e Investimeve: 5 Mbështe...

● Pa lidhje diplomatike, eksport-importi i Indonezisë-Israel vazhdon të rritet ndërsa sulmet ndaj Gazës vazhdojnë.

● Veprimet e bojkoti të shoqërisë po vazhdojnë pa mbështetjen e shtetit.

● BDS mund të jetë një strategji mbështetjeje nga shteti dhe një formë e pavarësisë ekonomike.

Në mes të valës së solidaritetit të shoqërisë botërore ndaj Palestinës, Presidenti Prabowo Subianto në fjalimin e tij deklaroi, “kur Palestina të njohët nga Izraeli, Indonezia është gati të hapë marrëdhënie diplomatike me Izraelin, dhe gjithashtu të garantojë sovranitetin dhe sigurinë e Shtetit Izrael”. Kjo shprehje është shumë e ndjeshme për t’u interpretuar nga njerëzit si justifikim i Indonezisë për përpjekjet e Izraelit për pastrimin etnik (pastrimi etnik) të banorëve palestinezë në Rrugën e Gazës.

Ndërkohë, situata që po përkeqësohet gjithnjë e më shumë në Palestinë ka sjellë lëvizje të ndryshme të solidaritetit pa dhunë në mbarë botën. Një nga veprimet që shumë njerëz në Indonezi po ndërmarrin është BDS ose Boycott, Divestment, Sanctions–bojkoti i produkteve të lidhura me Izraelin për të dhënë presion për të ndalur pushtimin ndaj popullit palestinez.

Studimi BRIN gjithashtu tregon se, me mbështetjen e fetvasë së MUI, veprimet e bojkoti kanë ndryshuar sjelljen e konsumatorëve në Indonezi. Kjo gjithashtu tregon se veprimi i bojkoti nuk është vetëm bazuar në besim fetar, por edhe në një lëvizje shoqërore-ekonomike me ndikim strategjik.

Për fat të keq, edhe pse janë të vendosur të mbështesin pavarësinë e Palestinës në forumet ndërkombëtare, qeveria e Indonezisë nuk është konsistente në refuzimin e ekzistencës së Izraelit. Ndërkohë, qeveria mund të ndërmarrë hapa konkretë dhe të lehtësojë qytetarët në veprime paqësore si BDS.

Akset e masave në Indonesi shprehin bojkot kundër produkteve të lidhura me Izraelin. Donny Heri/Shutterstock

‘Lidhje e errët’ Indonesia-Israel

Që nga periudha e Orde të Re, Indonesia ka pasur ‘lidhje të errëta’ me Izraelin, veçanërisht në fushën ushtarake. Një prej tyre është blerja 28 aeroplanësh luftarak Skyhawk dhe 11 Bel-205 që shoqërohet me trajnimet e tyre.

Që nga viti 1983, qytetarët e Indonesisë gjithashtu mund të hyjnë në Izrael me pasaportë civile.

Lidhjet ekonomike midis Indonezisë dhe Izraelit vazhdojnë deri në epokën e Reformacionit. BPS vëren se, gjatë periudhës 2014 - 2023, vlera totale e eksporteve të Indonezisë - Izrael arriti rreth US$1,4 miliard (rreth Rp 23 trilion). Kjo vlerë është shumë herë më e madhe se vlera e eksporteve të Indonezisë - Palestinë, e cila është vetëm rreth US$18,13 milion (rreth Rp294 miliard).

Ndërkohë, vlera totale e importeve tona nga Izraeli arriti rreth US$533,32 milion (Rp8,64 trilion) – shumë larg importeve nga Palestina që janë vetëm US$9,97 milion (rreth Rp162 miliard).

Ironikisht, kur pastrimi etnik vazhdon, eksporti vjetor i Indonezisë në Izrael u rrit me 10,4% duke arritur US$182,97 milion (gati Rp3 trilion) në vitin 2024. Tendenca e importit nga Izraeli në Indonezi është gjithashtu e ngjashme: u rrit ndjeshëm nga US$21,93 milion (Rp355,4 miliard) në US$54,25 milion (Rp879,18 miliard) gjatë periudhës së njëjtë.

Për më tepër, të paktën ekzistojnë 9 kompani të regjistruara në Bursa e Efekti të Indonezisë që shesin 18 produkte nga brand të lidhura me Zionizmin, pa përfshirë marka të ndryshme nga kompani të tjera multinacionale. Këto lidhje mund të jenë në formë investimesh ose bashkëpunimi me kompani nga Izraeli, operacione fabrika në tokat e pushtuara, përdorimi i produkteve për të shkatërruar vendbanimet e palestinezëve, deri te përfshirja në investime në fushën e pajisjeve ushtarake që shiten në Izrael.

Me fjalë të tjera, në mënyrë të padukshme, Indonezia luan një rol në ofrimin e përfitimeve për Izraelin – të cilat mund të përdoren për të vazhduar pushtimin ndaj Palestinës.

BDS Izrael — Aksi BDS u formua në vitin 2005 dhe mori mbështetje nga shoqëria globale. Dutchmen Photography/Shutterstock

Çfarë mbështetjeje mund të ofrojë qeveria?

Për të qenë solidar me luftën e popullit palestinez, qeveria duhet të jetë aktive në bojkote, divestime dhe sanksione (BDS) ndaj Izraelit. Indonezia mund të theksojë menaxhimin ekonomik—përdorimin e instrumenteve ekonomike si tregtia dhe sanksionet për arritjen e qëllimeve të politikës së jashtme.

Zbatimi i BDS mund të duket jo racional për disa palë sepse mund të shkaktojë “vetëvrasje” ekonomike, duke shkaktuar ulje të prodhimit—duke çuar në pushime masive. Në momentin e bojkoteve të vitit 2023, për shembull, shitja e disa produkteve të blacklist nga shoqëria rënia deri në 15-20%.

Megjithatë, përmes rolit të qeverisë, ndikimi i mundshëm i ndikimit të keq për shkak të veprimeve BDS mund të shmanget, madje edhe mund të forcojë ekonominë dhe industrinë e Indonezisë.

Ka disa hapa mbështetës që qeveria mund të ndërmarrë:

1. Incentiva për markat lokale

Qeveria mund të ofrojë stimuj ekonomikë për markat lokale për të nxitur interesin e shoqërisë për të lënë produktet e lidhura me Zionizmin. Mbështetja ndaj brand lokal do të kënaqë pozitivisht ekonominë e Indonezisë sepse mund të zvogëlojë varësinë nga investimet e huaja dhe të nxisë rritjen e vendeve të punës.

Për të ulur rrezikun ekonomik, qeveria gjithashtu mund të ofrojë rrjet mbrojtës për punonjësit—jo për kompanitë—të prekur nga bojkoti.

2. Kërkimi i vendeve të reja për eksport

Nga ana e tregtisë, qeveria duhet të kërkojë tregje të reja dhe të promovojë produktet që nuk eksportohen më në Izrael. Për të ulur importin makinerish, veglash prej metali, si dhe makineri elektrike nga Izraeli, qeveria mund të kërkojë partnerë tregtarë të rinj, madje edhe të nxisë industrinë vendase për të ulur importet.

3. Ndalohet investimi i kompanive pro-Israel

Ka gjithashtu hapa economic statecraft më ekstremë përmes mekanizmave të tregut, proceseve ligjore, ose politikave kombëtare të ligjshme—nëse qeveria është serioze për të luftuar për pavarësinë e Palestinës.

Ministria e Investimeve, për shembull, mund të krijojë një listë të zezë të kompanive që kanë shkelje të të drejtave të njeriut, janë të lidhura me Zionizmin, dhe janë të përfshira në shkatërrimin e ekzistencës së Palestinës. Kompanitë që hyjnë në këtë listë nuk duhet të investojnë në vend.

4. Ndalohet hyrja e turistëve izraelitë në Indonezi

Gjatë periudhës 2019 - 2023, është regjistruar një rritje e vizitave të turistëve izraelitë deri në 75% duke arritur rreth 1.400 persona, para se të bjerë në 350 persona në vitin 2024. Për të bojkotuar marrëdhëniet me Izraelin, qeveria gjithashtu mund të ndalojë lejen e hyrjes së turistëve me shtetësi izraelite në Indonezi. Si alternativë, qeveria duhet të intensifikojë promovimin e turizmit që më shumë turistë nga vendet e tjera të vizitojnë Indonezinë.

Hapat blacklisting të kompanive apo individëve nuk është diçka e re. Shtetet e Bashkuara të Amerikës ashtu edhe BE e bëjnë atë kur përballen me raste shkeljesh të të drejtave të njeriut.

5. Marrja e aseteve të kompanisë pro-Israel

Një mënyrë tjetër është marrja e aseteve të kompanive të lidhura me Zionizmin nga BQK-ja ose sindikata e punëtorëve.

Omar Barghouti—themeltues i lëvizjes BDS—shpjegon se divestimi nuk është vetëm për të tërhequr kapital, por mund të përfshijë edhe blerje strategjike të aseteve të kompanive të përfshira në shkelje të të drejtave të njeriut ose kolonializëm. Qëllimi është për t’i mbyllur ata dhe për të ndalur rrjedhjen e financimeve, për shembull përmes ndërprerjes së rrjeteve të të drejtave të autorit ose licencave të markave.

Marrja e aseteve jo vetëm që ul të ardhurat e kompanisë, por gjithashtu përfiton BQK-në ose punëtorët në mënyrë kolektive. Marrja e infrastrukturës së prodhimit na jep mundësinë për transferimin e teknologjisë dhe inovacionit të produkteve për të rritur konkurrueshmërinë e produkteve të Indonezisë. Dhe më e rëndësishmja, komuniteti nuk duhet më të bojkotojë.

Ka shumë mënyra që qeveria mund të ndjekë për të qenë në përputhje me aspiratat e komunitetit të saj. Problemi është se sa seriozisht po lufton qeveria për të mbrojtur ekzistencën e Palestinës si një shtet sovran.