Seleksioni: Teknologjia nuk ka gojë, por gjithashtu gabon

Ndoshta keni menduar ndonjëherë se si një rrjet social si LinkedIn ju rekomandon të ndiqni njerëz që, në fakt, i njihni, por nuk janë pjesë e rrjetit tuaj profesional. Arsyeja është se përdoret një teknologji artificiale e njohur si rrjete nervore grafike, e cila funksionon duke skicuar dhe gjetur lidhje – të gjitha llojeve – ndërmjet nyjeve të ndryshëm. Këto nyje mund të jenë njerëz, siç ndodh në LinkedIn. Por gjithashtu mund të jenë principe aktive të barnave dhe sëmundjeve, duke bërë që kjo lloj algoritmi të jetë i dobishëm për të gjetur lidhje të caktuara midis një substance dhe mekanizmit të veprimit për të trajtuar një sëmundje dhe, kështu, sugjeruar përdorime të reja për barna ekzistuese.

Dhe të gjitha këto, pa pasur nevojë të provojnë një nga një në laborator gjatë proceseve të gjata dhe të shtrenjta. Studiuesit, sigurisht, nuk mund të shmangin momentin e verifikimit nëse ky barnë e sugjeruar nga AI funksionon vërtet në praktikë. Mund të jetë një sukses. Por gjithashtu mund të mos jetë. Këto duhet ta mbajmë gjithmonë në mendje.

Se parashikimet e një algoritmi nuk janë plotësisht të besueshme e dinë mirë të gjithë ata të burgosur që kanë parë refuzimin e kërkesës së tyre për lirim të përkohshëm nga vendimi i një programi të deep learning. Në fakt, studimet tregojnë se aftësia parashikuese e algoritmeve në fushën e burgut është shumë e kufizuar: rreth gjysmës së rasteve dështojnë. Për më tepër, dështojnë kryesisht me personat më të margjinalizuar historikisht, përfshirë emigrantët, të cilëve tabela e vlerësimit të rrezikut që përdoret në burgjet spanjolle u jep automatikisht midis 85% dhe 100% probabilitet për shkelje të ligjit.

Një shembull tjetër që artificialeja nuk është menduar për të favorizuar minoritetet ose grupet vulnerabël është rasti i personave me aftësi të kufizuara, të cilët përballen me më shumë pengesa për të përfituar nga mjetet e reja… dhe të cilët më shumë se të tjerët kanë nevojë për to. Zgjidhja, sipas ekspertëve, kalon përmes përfshirjes së tyre që në fillim, gjatë dizajnit të atyre programeve kompjuterike. Sepse asnjë premtim bombastik i teknologjisë nuk ka vlerë nëse në praktikë nuk mund ta shfrytëzojmë të gjithë atë barazi. Çelësi është jo vetëm në dizajnin tërheqës, por edhe në dobishmërinë e produktit të dizajnuar.

Është përgjegjësia jonë, në fund të fundit, si qytetarë, të mbrojmë mënyrën se si duam që të jetë kjo teknologji që po pushton çdo cep të shoqërisë. Edhe pse, për të hyrë në debatin publik dhe për të kuptuar se çfarë duam, duhet të dimë gjithashtu atë që kemi, atë që na ofrojnë. Dhe mënyra më e mirë për ta kuptuar është ta thërrasim atë me emër, pa u mashtruar nga metaforat që e bëjnë AI-në person, duke e paraqitur atë si zotërues të inteligjencës më të lartë se ajo njerëzore.

Kështu, ja disa detyra për t’i vënë në punë ato që të gjithë kemi, që na kushtojnë falas dhe nuk kanë ndikim në mjedis: trurin tonë.