Shërbimi Labkesmas me tarif PNBP: Mund të pengojë trajtimin e epidemive të sëmundjeve infektive në rajon
● Zbatimi i PNBP-së në shërbimet laboratore të shëndetit publik mund të pengojë trajtimin e sëmundjeve infektive në rajon.
● Kjo ndikim ngadalëson zbulimin e hershëm të sëmundjes duke shkaktuar pabarazi në shërbimet shëndetësore ndërmjet rajoneve.
● Qeveria duhet të vlerësojë ndikimin e kësaj politike dhe të krijojë rregullore alternative.
Laboratori i shëndetit publik (labkesmas) luan një rol të rëndësishëm në sistemin shëndetësor kombëtar, veçanërisht në zbulimin e hershëm, kontrollin e sëmundjeve infektive, si dhe mbrojtjen e shëndetit publik në rajon.
Megjithatë, politika fiskale që e bën shërbimin e labkesmas një objekt Të ardhurat jo tatimore të shtetit (PNBP) mund të ndikojë në performancën e laboratorit. Sepse të gjitha llojet e ekzaminimeve të shëndetit publik në laborator janë subjekt i tarifave të tarifës PNBP pa përjashtim.
Detyrimet shtesë ndaj labkesmas mund të pengojnë përgjigjen ndaj sëmundjeve infektive, zbulimin e hershëm, si dhe monitorimin (vëzhgimin e përhapjes së sëmundjes) në rajon.
Kërcënimi i shpërthimit të rasteve të sëmundjeve infektive
Pagesa e tarifës PNBP për shërbimet e labkesmas rregullohet në Rregulloren e Ministrit të Financave (PMK) Nr. 45 të vitit 2024.
Kjo rregullore detyron labkesmas dhe të gjitha institucionet shëndetësore rajonale që janë përgjegjëse për trajtimin e rasteve të jashtëzakonshme (për shembull COVID-19 ose ISPA si pasojë e fatkeqësive natyrore) të përgatisin buxhetin për çdo ekzaminim. Ky buxhet nuk duhet të ngarkohet tek shoqëria.
Lexoni gjithashtu: Raste të COVID-19 që po rriten përsëri në ASEAN: Çfarë duhet të kemi parasysh?
Fatkeqësisht, nuk të gjitha rajonet kanë aftësinë e financimit të njëjtë, sidomos në mes të politikës së efikasitetit të buxhetit. Kjo mund të shkaktojë barrë financiare për laboratoret shëndetësore dhe institucionet e tjera shëndetësore, veçanërisht në rajonet me planifikim të kufizuar buxhetor.
Kjo situatë mund të pengojë trajtimin e epidemisë së sëmundjeve infektive kur ndodhin valë të mëdha raste, dhe këtu janë disa arsye:
1. Pengesa në zbulimin e hershëm të sëmundjes
Kostoja e testeve laboratorike për zbulimin e hershëm të sëmundjeve infektive (si testet e gjakut, PCR, ose kulturat mikrobiologjike) janë relativisht shumë të shtrenjta. Megjithatë, fondet që duhet të shfrytëzohen për rritjen e intensitetit të testeve, duhet të mbahen në pritje për të paguar PNBP-në.
Kjo gjendje mund të zvogëlojë efektivitetin e zbulimit të hershëm dhe monitorimin e përhapjes së sëmundjes që kërkon ekzaminime rutinë dhe të plotë laboratorike.
2. Rritja e sëmundjeve infektive
Studimi në International Journal of Applied Research in Social Sciences zbulon se mungesa e aksesit në shërbimet laboratorike rrezikon reduktimin e efektivitetit të trajtimit të sëmundjeve.
Përhapja e sëmundjeve gjatë një epidemie (sidomos ato shumë infektive) është e rrezikuar të mos parandalohet, veçanërisht në rajonet me sanitacion të dobët dhe akses të kufizuar në shërbimet shëndetësore.
3. Pabarazia në shërbim ndërmjet rajoneve
Reagimi ndaj sëmundjeve ndërmjet rajoneve gjithashtu rrezikon të përballet me pabarazi. Rajonet me buxhet më të madh mund të kryejnë ekzaminime laboratorike në mënyrë optimale, ndërsa rajonet me kufizime buxhetore mund të përjetojnë vonesa në reagim.
Lexo gjithashtu: Analiza e zgjidhjeve pas sfidave të barazisë së shpërndarjes së mjekëve në Indonesi
Vlerësimi i ndikimit dhe krijimi i politikave alternative
Idealja është që, para se kjo rregullore të zbatohet, të ketë një socializim të mjaftueshëm në mënyrë që rajonet të mund të përgatisin buxhetin dhe mekanizmat e nevojshëm.
Neni 4 në PMK Nr. 45/2024 përcakton se tarifa e shërbimeve PNBP mund të vendoset deri në Rp0 në kushte të caktuara. Megjithatë, ky PMK nuk është ndjekur nga Rregullorja e Ministrit të Shëndetësisë (Permenkes) që rregullon detajet e përjashtimit të tarifës PNBP deri në Rp0.
Si rezultat, nuk ka bazë ligjore që lejon laboratorët e shëndetit publik të ofrojnë shërbime falas kur rriten rastet e sëmundjeve ngjitëse. Për të adresuar këtë situatë, qeveria duhet të ndërmarrë disa hapa të mëposhtëm:
Së pari, vlerësoni ndikimin ekonomik dhe shëndetësor të politikës PNBP në shërbimet shëndetësore.
Së dyti, optimizoni Fondin e Alokimit të Veçantë (DAK) jo-material në formë ndihme operative shëndetësore për të shmangur pengesat që mund të ndodhin në rajone, përfshirë shpenzimet e buxhetit, mungesën e burimeve njerëzore dhe pajisjeve, ngarkesën e punës, deri te menaxhimi i fondeve.
Së treti, krijoni rregullore alternative për marrjen përsipër të kostove të kontrollit laboratorik nga qeveria qendrore. Në situata emergjente shëndetësore, Ministria e Shëndetësisë duhet të hartojë mekanizma të veçantë për rajonet prioritare me rrezik të lartë për epidemitë—për të shmangur barrën e kostove shtesë për kontrollin laboratorik.
Së katërti, nxjerrni rregullore mbështetëse në formë të Permenkes që rregullon përjashtimin e tarifave për kontrollin laboratorik në situata emergjente të shëndetit publik. Qëllimi është që kontrolli laboratorik të jetë gjithmonë i aksesueshëm falas kur është i nevojshëm.
Lexoni gjithashtu: Rasti COVID-19 rritet përsëri në ASEAN: Çfarë duhet të kemi parasysh?
Ndërsa është e nevojshme për të mbështetur buxhetin e shtetit dhe zhvillimin kombëtar, qeveria duhet të vlerësojë seriozisht ndikimin e vendosjes së tarifës PNBP në laboratorët shëndetësorë dhe institucionet shëndetësore. Kjo është veçanërisht e rëndësishme në rajonet me buxhet të kufizuar.
Mos lejoni që kjo politikë të sakatojë shoqërinë për shkak të reagimit të ngadaltë ndaj sëmundjeve ngjitëse si rasti i COVID-19 në të kaluarën.
Informacion mbi burimin dhe përkthimin
Ky artikull është përkthyer automatikisht në shqip duke përdorur teknologjinë e avancuar të inteligjencës artificiale.
Burimi origjinal: theconversation.com