Programim duke luajtur: si një robot edukativ fuqizon mendimin kompjuterik që në moshë të vogël

Në vitet e mia si mësues në nivelin e lartë dhe përvoja e pjesëmarrjes në disa shkolla rurale, kam qenë dëshmitar i mënyrës se si kurioziteti i fëmijëve mund të ndizet me mjetet e duhura.

Para disa vitesh, një grup kolegësh patëm mundësinë të blinim dhe të ndajmë 14 robotë arsimorë dhe 14 tableta me fëmijë dhe vajza në arsimin bazë. Që nga ajo kohë, mënyra ime e parë për të parë mësimdhënien ndryshoi përgjithmonë. Robotika arsimore jo vetëm që lejon të mësohet programimi, por gjithashtu hap dyer për mendimin kompjuterik, logjik dhe krijues.

Zbulimi i robotit në klasë

Ekzistojnë disa opsione të robotëve, me çmime të ndryshme sipas vendit dhe markës: mBot, Bee Bot dhe Thymio II, të cilët mund të montohen nga vetë fëmijët. Ajo që i bën më të lehtë për t'u përdorur është sistemi i tyre vizual i programimit bazuar në blloqe. Kjo do të thotë se edhe fëmijët që sapo fillojnë të njihen me teknologjinë mund t'u japin udhëzime dhe të shohin si ekzekutohet robot-i.

Më kujtohet hera e parë që një nxënës i klasës së gjashtë arriti të programojë robotin për të ndjekur një vijë në dysheme; sytë e tij shkëlqenin sikur të kishte zbuluar një magji.

Në disa shkolla fillore të zonës së metropolit, dhe gjithashtu në klasa shumëvjeçare rurale, shteti i Xhalisco në Meksikë dhuroi mBots, si pjesë e programit të teknologjisë. Mjaftoi një vetëm mBot për të transformuar dinamikën e mësimdhënies. Fëmijët mblidheshin rreth robotit, ndanin ide dhe diskutonin se si të zgjidhnin probleme që dilnin gjatë programimit. U bë një katalizator i bashkëpunimit dhe dialogut.

Mëso duke bërë: fuqia e përvojës

Një nga virtytet më të mëdha të këtyre robotëve është se ata lejojnë fëmijët të mësojnë ndërsa përjetojnë. Për shembull, një herë vendosa sfidën për të projektuar një kalim semafori që roboti të shmangte mBot-et e shokëve të tij. Studentët, të ndarë në ekipe, filluan të propozojnë zgjidhje. Disa programe nuk funksionuan në përpjekjen e parë, por kjo nuk i dekurajoi askënd. Përkundrazi, ata qeshnin, debatonin dhe ndryshonin udhëzimet derisa arritën që roboti të shmangte përplasjen me shokët e tij.

Lexoni më shumë: Pse të mësojmë fëmijët të mendojnë si makinat

Nëpërmjet këtyre aktiviteteve, fëmijët zhvillojnë atë që tani e njohim si mendimi kompjuterik: aftësinë për të ndarë një problem në pjesë të vogla, për të zbuluar modele dhe për të krijuar zgjidhje hap pas hapi. Por, përtej logjikës, ata gjithashtu kultivojnë durimin, kreativitetin, imagjinatën dhe aftësinë për të punuar së bashku.

Mënyra e punës

Është e rëndësishme të konsiderohet se për të maksimizuar potencialin e robotit, rekomandohet të ketë të paktën 12 seanca pune me fëmijët, nën mbikëqyrjen e mësuesit. Kjo lejon planifikimin e aktiviteteve që kombinojnë praktikën me temat e çdo seance, duke forcuar dhe zgjeruar mësimin e përmbajtjeve kurrikulare duke i integruar ato me përdorimin e robotëve. Ky qasje favorizon një kuptim më të thellë dhe më kuptimplotë të lëndëve të mësuara në klasë.

Për më tepër, sugjerohet të zbatojnë këto aktivitete kryesisht me nxënës të klasës së katërt, të pestë dhe të gjashtë, me moshë midis 9 dhe 12 vjeç, të cilët tashmë kanë bazat e nevojshme për të shfrytëzuar mundësitë që ofron robotika edukative dhe janë në një fazë të përshtatshme për të zhvilluar aftësi të mendimit kritik dhe zgjidhjes së problemeve.

Histori suksesi dhe mësime

Më kujtohet José, një nxënës i klasës së gjashtë që fillimisht tregonte ndrojtje dhe pak interes për matematikën. Kur filluam të përdorim mBot-in, u bë një nga më entuziastët. Ai krijoi një program që roboti të lëvizte në zigzag ndërsa ndezte dritat LED me ngjyra të ndryshme. Projekti i tij ishte aq krijues saqë e tregoi atë drejtores së shkollës, e cila mbeti e impresionuar. Muaj më vonë, José më tha se dëshironte të bëhej inxhinier. Në atë moment, kuptova se përpjekja kishte qenë e vlefshme.

Lexoni më shumë: Dhjetë hapa për të zbatuar qasjen teknologjike dhe shkencore në klasë

Këto arritje të vogla tregojnë se robotika edukative nuk është luks, por një nevojë për të përgatitur nxënësit për t'u përballur me sfidat e shekullit XXI.

Këshilla për mësuesit që dëshirojnë të zbatojnë robotin

Për mësuesit që po mendojnë të fusin robotë në klasat e tyre, rekomandoj të fillojnë me aktivitete të thjeshta. Për shembull, programoni robotin për të përparuar, të tërhiqet mbrapa dhe të kthehet. Ndërsa nxënësit fitojnë besim, mund të vendosin sfida më komplekse si të simulojnë një semafor ose të dizajnojnë një rrugë me pengesa.

Është thelbësore të adoptohet një qëndrim udhëzues dhe lehtësues. Në vend që të jepni përgjigje, bëni pyetje që ftojnë fëmijët të mendojnë dhe të kërkojnë zgjidhje. Në klasat e mia gjithmonë kujtojmë se gabimi nuk është dështim, por një hap i nevojshëm për të mësuar.

Gjithashtu, integroni robotin në lëndë të tjera. Në shkencë, fëmijët mund të eksplorojnë koncepte si sensorët e dritës ose zërit. Në matematikë, mund të llogarisin distanca dhe kënde që robot të ndjekë një rrugë të caktuar. Në këtë mënyrë, mësimi bëhet ndërdisiplinor dhe më domethënës.

Kuriozitet, ekip dhe emocion

Të sjellësh robotikën në klasat rurale ka qenë një nga përvojat më të pasura të karrierës sime. Robotët nuk mësojnë vetëm të programojnë; gjithashtu zgjojnë kuriozitetin, forcojnë punën në ekip dhe tregojnë se të mësuarit mund të jetë argëtues dhe emocionues.

Në kontekste ku teknologjia shpesh duket e largët, mjetet si robotët e përmendur kanë fuqinë të mbyllin hendekun teknologjik dhe t'u ofrojnë fëmijëve mundësi të reja për të imagjinuar të ardhmen e tyre. Si mësues, kemi përgjegjësinë të kërkojmë strategji që lidhin nxënësit tanë me botën dhe t'i përgatisin ata për t'u bërë protagonistë aktivë të shoqërisë.