Mbi 50% e nxënësve në Detroit mungojnë rregullisht në shkollë – vetëm shkollat nuk mund ta zgjidhin problemin

Mijëra nxënës K-12 në Detroit në mënyrë të vazhdueshme humbasin ditë shkollore.

Mungesa kronike përcaktohet si mungesa e të paktën 10% të ditëve shkollore – ose 18 në një vit shkollor prej 180 ditësh. Në Detroit, mungesa kronike u rrit gjatë pandemisë COVID-19 dhe mbetet një sfidë e vazhdueshme.

Për të inkurajuar pjesëmarrjen, Distrikti i Shkollave Publike të Detroitit po përdor kreativitet. Vitin e kaluar, distrikti më i madh shkollor i Michigan-it dhuroi kartela dhurimi prej 200 dollarësh për gati 5,000 nxënës të shkollës së mesme për pjesëmarrje në të gjitha mësimet e tyre gjatë një periudhe dy-javore, dhe Drejtori i Përgjithshëm Nikolai Vitti gjithashtu sugjeroi dhënien e biçikletave për të ndihmuar nxënësit të shkojnë në shkollë. Disa nxënës të distriktit nuk kanë akses në transport të besueshëm.

Për të kuptuar pasojat e fëmijëve që mungojnë rregullisht shkollën, The Conversation U.S. foli me Sarah Lenhoff, profesore e asociuar e arsimit në Universitetin Wayne State dhe drejtoreshë e Detroit Partnership for Education Equity & Research, një bashkëpunim kërkimor i fokusuar në arsim, dhe Jeremy Singer, një asistent profesor i arsimit në Universitetin Wayne State. Lenhoff dhe Singer kishin shkruar një libër të botuar në mars rreth faktorëve socio-ekonomikë të mungesës kronike në shkollat K-12 dhe se si politikanët dhe komunitetet, jo vetëm arsimtarët, mund të ndihmojnë.

A është mungesa kronike e prezencës e njëjtë me mungesën e shkollës?

Jo. Mungesa e shkollës është mënyra se si shkollat kanë menduar dhe janë marrë me problemet e prezencës së nxënësve që nga ditët e para të arsimit publik në Shtetet e Bashkuara në shekullin e 19-të dhe është ende e përcaktuar në ligjin shtetëror në të gjithë vendin. Ajo fokusohet në mungesat “pa arsye” dhe në përputhshmëri me ligjet e detyrueshme të prezencës në shkollë. Përkundrazi, mungesa kronike përfshin çdo mungesë – qoftë “me arsye” apo “pa arsye” – sepse çdo mungesë mund të ketë pasoja për mësimin dhe zhvillimin e nxënësit.

Mungesa kronike zakonisht përcaktohet si mungesa e 10% ose më shumë e ditëve shkollore. Kufiri prej 10% është disi arbitrar, pasi studiuesit dinë që pasojat e mungesës së shkollës grumbullohen me çdo ditë të munguar. Por, përkufizimi specifik i mungesës kronike është konsoliduar në kërkime dhe nga politikanët. Shumica e shteteve tani përfshijnë një masë të mungesës kronike në sistemet e përgjegjshmërisë arsimore.

Sa i madh është problemi i mungesës kronike në shkollat publike K-12 të Detroitit?

Detroit ka ndër nivelet më të larta të mungesës kronike në vend: më shumë se 50% në vitet e fundit shkollore. Para pandemisë, norma mesatare e mungesës kronike në vend ishte rreth 15%, dhe ajo ishte rreth 24% në vitin 2024.

Në një nga studimet tona të mëparshme, gjetëm se niveli i mungesës kronike në Detroit ishte shumë më i lartë se në qytete të tjera kryesore – madje edhe në ato me nivele të larta të mungesës si Milwaukee ose Filadelfia.

Kjo lidhet me thellësinë e pabarazive shoqërore dhe ekonomike që përballen familjet në Detroit. Krahasuar me qytete të tjera kryesore, Detroit ka nivele më të larta të varfërisë, papunësisë dhe kriminalitetit. Ka kushte më të këqija të shëndetit publik. Dhe edhe dimrat e tij janë disa nga më të ftohtit mes qyteteve kryesore të SHBA-së. Të gjitha këto faktorë e bëjnë më të vështirë për fëmijët të shkojnë në shkollë.

Nivelet e mungesës kronike u rritën në Detroit gjatë pandemisë COVID-19, ashtu si edhe në gjithë shtetin. Distrikti i Shkollave Publike të Detroitit është afër kthimit në nivlet para pandemisë të mungesës. Niveli ishte 66% në vitin shkollor 2023-24 krahasuar me 62% në vitin shkollor para se të fillonte pandemia, 2018-19.

Shkollat me kualifikim të Detroitit kanë pasur më shumë vështirësi për të ulur nivelet e mungesës kronike pas pandemisë, por numrat janë më të ulët në përgjithësi – 54% në vitin shkollor 2023-24 krahasuar me 36% në vitin 2018-19.

Si ndikon mungesa e shkollës tek nxënësit?

Lidhja midis prezencës dhe arritjes është e qartë: Nxënësit që mungojnë më shumë në shkollë mesatarisht kënaqen më keq në testet e leximit dhe të matematikës. Që në para-K, mungesa kronike lidhet me nivele më të ulëta të gatishmërisë shkollore, si në aspektin akademik ashtu edhe në sjellje. Deri në shkollën e mesme, nxënësit që mungojnë më shumë në shkollë zakonisht marrin nota më të ulëta dhe GPA më të ulët dhe janë më pak të prirur për të përfunduar shkollën.

Dhe nuk janë vetëm studentët e munguar ata që preken. Kur më shumë fëmijë në një klasë mungojnë shkollën rregullisht, kjo lidhet me rezultate më të ulëta në testime të përgjithshme dhe masa më të keqe të aftësive si funksionimi ekzekutiv për studentët e tjerë në atë klasë.

A ndryshon mungesa kronike sipas të ardhurave familjare ose faktorëve të tjerë?

Normat e mungesës kronike janë shumë më të larta ndër studentët nga familje me të ardhura të ulëta. Në këto raste, mungesa shpesh shkarkohet nga faktorë jashtë kontrollit të studentit si banesa e paqëndrueshme, transporti i pasigurt, probleme shëndetësore, mungesa e aksesit në kujdesin për fëmijë, ose prindër që punojnë në orare jo tradicionale. Këto sfida e bëjnë më të vështirë për studentët të shkojnë në shkollë në mënyrë të qëndrueshme, edhe kur familjet janë thellësisht të përkushtuara ndaj arsimit.

Faktorët në shkollë gjithashtu ndikojnë në prezencë. Studentët janë më të prirur të jenë kronikisht të munguar në shkolla me marrëdhënie më të dobëta me familjet ose një kulturë shkollore më pak pozitive. Megjithatë, edhe shkollat me praktika të forta mund të përballen me vështirësi nëse shërbejnë komunitete që përballen me vështirësi të thella socio-ekonomike.

Në fund, ne nuk e shohim mungesën kronike si një çështje motivimi të studentit ose vlerash familjare. Përkundrazi, e shohim si një çështje që lidhet me kushtet e pabarabarta që formësojnë jetën e studentëve.

A funksionon ndëshkimi i fëmijëve të munguar ose prindërve të tyre?

Shumë shkolla kanë pezulluar studentët për mungesa, ose kanë kërcënuar prindërit e tyre me gjoba ose burgim. Në disa raste, familjet kanë humbur shërbimet sociale për shkak të mungesës kronike të fëmijëve të tyre.

Kërkimet tregojnë këto strategji nuk janë vetëm joefektive, ato mund të përkeqësojnë problemin.

Për shembull, zbuluam se kur shkollat përgjigjen me ndëshkim në vend të mbështetjes, ato shpesh largojnë studentët dhe familjet që janë tashmë duke luftuar për të mbetur të lidhur. Përgjigjet e ashpra mund të thellojnë mosbesimin midis familjeve dhe shkollave. Kur mungesat trajtohen si një dështim personal i shkaktuar nga mungesa e motivimit ose papërgjegjshmëria, në vend që të jenë shenja të sfidave më të thella, studentët dhe prindërit mund të largohen edhe më shumë.

Në vend të kësaj, arsimtarët mund të pyesin: Çfarë pengon prezencën e qëndrueshme, dhe si mund t’ju ndihmojmë? Ky ndryshim nga fajësimi në kuptim mund të ndihmojë për të përmirësuar prezencën.

Çfarë mund të bëjnë politikanët, distriktet shkollore dhe organizatat komunitare për të ulur mungesat kronike?

Mungesa kronike është një çështje shoqërore, jo vetëm një problem shkollor. Në fjalë të tjera, duhet të njohim se mungesa kronike nuk është një problem që shkollat mund ta zgjidhin vetëm. Ndërsa arsimtarët punojnë për të përmirësuar kushtet brenda shkollave, politikanët dhe udhëheqësit komunitarë mund të marrin përgjegjësi për faktorët më të gjërë që ndikojnë në prezencë.

Kjo mund të duket si investimi më shumë burimesh dhe nxitja e bashkëpunimit ndër sektorë të tillë si kujdesi shëndetësor, strehimi, transporti dhe shërbimet sociale për të mbështetur më mirë studentët dhe familjet e tyre. Organizatat komunitare gjithashtu mund të luajnë një rol, duke ofruar shërbime të gjithanshme si kujdesi mendor, aksesin në transport dhe programet pas shkollës, të gjitha të cilat mund të mbështesin familjet. Ndërkohë, arsimtarët mund të përqendrohen në atë që mund të kontrollojnë: forcimin e komunikimit me familjet, ndërtimin e marrëdhënieve mbështetëse dhe ndihmën për familjet që të lidhen me shërbimet ekzistuese që mund të largojnë barrierat e prezencës.