Refleksi për Ditën Kombëtare të Fëmijëve: Si të krijojmë shkolla të sigurta dhe të barabarta?
● Dhuna në shkollë ende është e përhapur dhe ka ndikim të keq në arsimimin dhe mirëqenien e fëmijëve në Indonezi.
● Norma të traditës gjinore gjithashtu vazhdojnë të mbajnë forma të ndryshme dhune ndaj nxënësve në shkollë.
● Shkollat që janë të sigurta dhe të barabarta mund të krijohen vetëm përmes ndërgjegjes kolektive dhe disiplinës pozitive.
Çdo fëmijë ka të drejtë të marrë arsim në një mjedis pa dhunë. Fëmijët që përjetojnë dhunë kanë tendencë të kenë performancë arsimore dhe ekonomike më të ulëta, duke krijuar ciklin e ndjeshmërisë dhe varfërisë ndër breza. Në afat të gjatë, kjo situatë do të ndikojë në cilësinë e zhvillimit të njeriut.
Për fat të keq, problemi i dhunës ndaj fëmijëve ende ndodh shpesh në Indonezi. Sipas vlerësimit kombëtar të Ministrisë së Arsimit Themelor dhe të Mesëm ose Kemendikdasmen, rreth 36% e nxënësve në Indonezi janë në rrezik të përjetojnë përbuzje, 35% janë në rrezik të përjetojnë dhunë seksuale, dhe 27% janë në rrezik të përjetojnë dënime fizike.
Lexoni gjithashtu: Rasti i 'bullying'-ut te nxënësve në Cilacap: çfarë duhet bërë që të mos përsëritet?
Në vitin 2024, Qendra e Studimeve për Mbrojtjen e Fëmijëve (Puskapa) Universiteti i Indonezisë me mbështetjen e GPE-KIX dhe IDRC kryen studim për të kuptuar format e dhunës që ndodhin në shkollë, faktorët që qëndrojnë pas tyre dhe strategjitë efektive për t’u përgjigjur çështjeve.
Studimi u krye në tre qarqe—Aceh, Banten, dhe Maluku—duke përdorur qasje cilësore që përfshin nxënës, menaxhimin e shkollës (drejtuesit e shkollës dhe zëvendësdrejtuesit), mësues, prindër/kujdestarë të nxënësve, figurat lokale të komunitetit, dhe palët e interesuara në nivelin qeveritar lokal. Hulumtuesit grumbulluan të dhëna përmes diskutimeve pjesëmarrëse, intervistave të thelluara, dhe diskutimeve në grup me rreth 100 pjesëmarrës.
Rezultatet e studimit (të pa publikuara ende) tregojnë se dhuna akoma ndodh shumë në shkolla. Edhe pse vetëm në kushte pa dhunë, fëmijët mund të marrin mësim në mënyrë të mirë, të mësojnë të respektojnë të tjerët në mënyrë të barabartë, të ndjejnë empati, dhe të punojnë së bashku njëri me tjetrin.
Rritja e dhunës në shkollë
Dhuna në shkollë ndodh në forma të ndryshme, si përleshjet mes nxënësve, dënimet fizike nga mësuesit, përleshjet, talljet që synojnë karakteristikat fizike (ngjyrën e lëkurës, formën e trupit, dhe ngjyrën e flokëve), kërcënimet, shantazhet, deri te dhuna seksuale si abuzimi verbal, catcalling, komentet e papërshtatshme, dhe prekjet e papërshtatshme.
Edhe pse dhuna ndodh në forma të ndryshme, shumë nga banorët e shkollës e kuptojnë dhunën vetëm si bullying. Kjo rrezikon që forma të tjera të dhunës—si diskriminimi bazuar në gjini, intoleranca me nuanca SARA, dhe dhuna seksuale—të merren më pak seriozisht.
Shkollat gjithashtu rrezikojnë të kryejnë dhunë gjatë disiplinimit të nxënësve që konsiderohen të keq, të shëmtuar, ose që shkelin rregullat.
Lexo gjithashtu: Përveçse jo efektiv, dërgimi i nxënësve të shëmtuar në kampet ushtarake krijon gjithashtu probleme të reja
Ne zbuluam se dënimet fizike dhe dënimet që poshtërojnë ende besohen nga pjesëmarrësit si mënyra efektive për të disiplinuar nxënësit. Kjo hap rrugë të gjerë për shkollat për të nxitur situata të reja dhune.
Paragjykimi gjinor në vlerësimin e dhunës ndaj fëmijëve
Studimi ynë zbuloi se dhuna ndodh gjithashtu ndaj fëmijëve që veprojnë ndryshe nga ajo që zakonisht konsiderohet “e përshtatshme” me pritshmëritë gjinore tradicionale.
Në përgjithësi, pjesëmarrësit e lidhin meshkujt me tipare të forta dhe të vendosura. Ndërsa femrat veprojnë me butësi dhe janë të bindura. Këto pritshmëri gjinore kanë potencialin të krijojnë variacione të dhunës, duke përfshirë normalizimin e dhunës së bazuar në gjini.
Për shembull, catcalling ose komente të papërshtatshme që zakonisht përjetohen nga nxënëset konsiderohen si diçka normale ose madje si kompliment. Shkollat zakonisht sugjerojnë që nxënëset të vishen në mënyrë të përshtatshme dhe të ruajnë sjelljen për të mos ‘ftyrë’ dhunë.
Normat gjinore tradicionale gjithashtu mund të shkaktojnë stigmatizim dhe përpjekje disiplinore për nxënës meshkuj që janë femërore ose nxënëse femra që janë mashkullore. Shoqëria dhe stafi shkollor e konsiderojnë këtë sjellje të papërshtatshme dhe të nevojshme për t’u disiplinuar që të përputhet me normat gjinore tradicionale.
Për më tepër, normat gjinore tradicionale formojnë përshtypjen se nxënësit meshkuj janë kryesues të dhunës dhe nxënësit femra janë viktima të dhunës. Si pasojë, shkollat zakonisht zbatojnë disiplinë më të ashpër ndaj nxënësve meshkuj dhe mbajnë stigmat më të rënda kur nxënëset femra bëhen kryesues.
Krijimi i shkollave pa dhunë
Bazuar në gjetjet në terren dhe reflektimet e studiuesve, ne rekomandojmë nevojën për të përpjekur për shkolla të sigurta dhe të barabarta për të gjithë fëmijët. Kjo përfshin shmangien e gjërave që mund të vazhdojnë normat gjinore tradicionale.
Shkollat duhet të vazhdojnë të hapin hapësira për diskutime rreth gjinisë dhe marrëdhënieve të pushtetit. Për shembull, duke kryer sondazhe të thjeshta për të eksploruar mendimet e mësuesve, nxënësve dhe prindërve mbi çështjet gjinore dhe marrëdhëniet e pushtetit.
Më pas, shkollat mund të përdorin rezultatet e sondazheve si bazë për diskutime në raste të ndryshme, si në klasa, mbledhje të OSIS, ceremoni flamuri, ose takime midis mësuesve dhe prindërve të nxënësve.
Përmes këtyre diskutimeve, të gjithë anëtarët e shkollës mund të jenë më të hapur për të folur për gjëra të vështira, të shprehin empati ndaj të tjerëve, dhe të respektojnë ndryshimet.
Për më tepër, shkollat duhet të kalojnë nga disiplinimi i vjetër që fokusohet në fizik dhe ul dinjitetin, në përpjekje për shërim që theksojnë empatinë, përgjegjësinë, dhe pajtimin. Përmes udhëheqjes së drejtorit të shkollës, shkollat duhet të përfshijnë mësuesit, nxënësit, stafin shkollor, prindërit, dhe komunitetin përreth shkollës.
Si figurë që ndërvepron shumë me nxënësit, mësuesi gjithashtu ka ndikim të madh në formimin e mënyrës së të menduarit, nëndeshjen e vlerave dhe sjelljeve të fëmijëve si në klasë ashtu edhe në jetën sociale të tyre.
Për këtë, zhvillimi i kapaciteteve të mësuesve për të theksuar disiplinën me nuanca pozitive, aftësitë e zgjidhjes së konflikteve, si dhe kuptimi i barazisë gjinore bëhen gjëra të rëndësishme.
Pa ndërgjegjësimin kolektiv dhe pjesëmarrjen aktive të banorëve të shkollës, qasja e rimëkëmbjes në përgjigje të problemeve të sjelljes së nxënësve do të mbetet vetëm një ëndërr.
Informacion mbi burimin dhe përkthimin
Ky artikull është përkthyer automatikisht në shqip duke përdorur teknologjinë e avancuar të inteligjencës artificiale.
Burimi origjinal: theconversation.com