6 Muaj Mëngjes i Shëndetshëm Falas: Program Shëndetësor apo Ndihmë Sociale?

Programi i Mëngjesit të Shëndetshëm Falas (MSHF) është programi kryesor i qeverisë Prabowo-Gibran që ka zgjatur më shumë se gjashtë muaj. Ky nismë synon grupet që janë të rrezikuara nga mungesa e ushqyeshmërisë, si fëmijët në shkolla (fillore, gjimnaz dhe të ngjashme), nxënësit e medresesë, foshnjat, deri te gratë shtatzëna dhe në periudhën e ushqyerjes.
Derisa deri tani, qeveria pretendon se ka arritur të arrijë më shumë se 5.5 milionë përfitues. Megjithatë, ky program nuk është aq i suksesshëm në terren.
Rastet e helmimit nga ushqimi te nxënësit tregojnë se nivelet e ushqyeshmërisë së ushqimit janë në sipërfaqe. Zbatimi i programit është konsideruar i ngutshëm, duke sjellë probleme në menaxhimin e buxhetit dhe rrezikun e korrupsionit që vazhdojnë të mbulojnë gjysmën e parë të këtij viti.
Pas gjashtë muajsh funksionimi, çfarë përmirësimesh duhet të bëjë qeveria në organizimin e këtij programi?
Në episodin më të ri të SuarAkademia, diskutojmë me Riandy Laksono, një studiues nga Center for Strategic and International Studies (CSIS) për këtë temë.
Riandy vëren një mungesë balancimi midis objektivave dhe arritjeve që tregon probleme strukturore në planifikim dhe zbatim. Edhe pse qeveria ka përpjekje për të siguruar fondet, çështjet e menaxhimit dhe efektiviteti i shpërndarjes së fondeve mbeten sfida të mëdha.
Ai mendon se Agjencia Kombëtare e Ushqyerjes, si institucion i ri që menaxhon këtë program, ende po përshtatet me mekanizmat e menaxhimit financiar të shtetit. Si pasojë, shumë aspekte të zbatimit ende kërkojnë përmirësim për ta bërë më të mirë funksionimin e Mëngjesit të Shëndetshëm Falas.
Jo vetëm kaq, por fondet për MSF vijnë nga transferime nga sektorë të tjerë si infrastruktura dhe operacionet e ministrisë, duke ngritur pyetje për prioritetet fiskale. Papërgatitja e strukturave të zbatimit dhe mungesa e koordinimit ndër-sektorial rrezikon ta bëjnë MSF një program kontradiktor.
Kjo krijon një dilemë politike: a është MSF projekt për shëndetin publik apo instrument për rritjen ekonomike? Kjo paqartësi shkakton vonesa në zbatimin teknik që mund të përkeqësojë efikasitetin në terren.
Riandy thekson se sigurimi i ushqimit të shëndetshëm nuk është vetëm çështje e numrit të përfituesve, por edhe e sigurisë ushqimore dhe përmbajtjes së ushqyesve që plotësojnë standardet. Ai shpreson që qeveria të fokusohet në cilësinë e ushqimit që jepet, në mënyrë që objektivi për përmirësimin e cilësisë së nxënësve në Shqipëri në aspektin e ushqyeshmërisë të realizohet përmes këtij programi.
Sipas tij, përfshirja e shoqërisë civile për të mbështetur transparencën dhe llogaridhënien e programeve qeveritare është gjithashtu shumë e rëndësishme. Qeveria duhet të hapë rrugë për dialog më gjithëpërfshirës, duke përfshirë edhe kritikën nga ekspertët dhe palët e interesuara në fushën e arsimit dhe shëndetësisë.
Krijimi i mekanizmave të qartë për ankesat publike dhe përfshirja aktive e komunitetit në monitorimin e programit janë hapa strategjikë për të rritur legjitimitetin dhe efektivitetin e politikave.
Riandy shton se programet me qëllim të mirë duhet të mbështeten nga dizajne politike e bazuar në prova dhe vlerësime të plota mbi ndikimin e tyre. Me një qasje më të integruar, shpresohet që këto iniciativa të mos jenë vetëm simbole, por të sjellin ndryshime të vërteta në cilësinë e jetës së brezave të ardhshëm.
Shikoni episodin e plotë vetëm në SuarAkademia — biseda të ngrohta për çështjet më të fundit, me akademikë.

Informacion mbi burimin dhe përkthimin
Ky artikull është përkthyer automatikisht në shqip duke përdorur teknologjinë e avancuar të inteligjencës artificiale.
Burimi origjinal: theconversation.com