Harta e përmbytjeve të FEMA shpesh nuk përfshin rreziqe të rënda të përmbytjeve të papritura

Një përmbytje e fuqishme në Texas dhe shtete të tjera po ngritin pyetje rreth hartave të përmbytjeve të vendit dhe aftësisë së tyre për të siguruar që komunitetet dhe pronarët e shtëpive të mund të përgatiten për rritjen e rreziqeve.

Hartat e përmbytjes të Agjencisë Federale të Menaxhimit të Emergjencave të SHBA-së janë planifikuar të jenë mjeti kryesor i vendit për identifikimin e rreziqeve të përmbytjes.

Fillimisht zhvilluar në vitet 1970 për të mbështetur Programin Kombëtar të Sigurimeve për Përmbytje, këto harta, të njohura si Hartat e Tarifave të Sigurimit për Përmbytje, ose FIRMs, përdoren për të përcaktuar ku duhet të jetë sigurimi për përmbytje për hipotekat e mbështetura nga qeveria federale, për të informuar kodet lokale të ndërtimit dhe vendimet për përdorimin e tokës, dhe për të udhëhequr strategjitë e menaxhimit të zonave të përmbytjes.

Në teori, hartat u mundësojnë pronarëve të shtëpive, bizneseve dhe zyrtarëve lokalë të kuptojnë rrezikun e përmbytjes dhe marrin masa të përshtatshme për t'u përgatitur dhe mitigojnë humbjet e mundshme.

Por ndërsa FEMA ka përmirësuar saktësinë dhe aksesueshmërinë e hartave me kalimin e kohës me të dhëna më të mira, mjete digjitale dhe input nga komuniteti, hartat ende nuk kapin gjithçka – duke përfshirë ndryshimet klimatike. Ekzistojnë zona të vendit që përmbyten, disa rregullisht, që nuk shfaqen në hartat si të rrezikuara.

Unë studioj hartimin e rrezikut nga përmbytjet si studiues në universitet dhe në First Street, një organizatë e krijuar për të kuantifikuar dhe komunikuar rrezikun klimatike. Në një vlerësim të vitit 2023 duke përdorur zona të reja të modeluara të përmbytjeve me regjistra të reshjeve të korrigjuara për klimën, zbuluam se më shumë se dy herë më shumë pronësi në vend janë në rrezik të një përmbytje 100-vjeçare sesa sa identifikuan hartat e FEMA.

Edhe në vende ku hartat e FEMA identifikuan një rrezik përmbytjeje, zbuluam se procesi i hartimit federal, mbështetja e tepruar në të dhënat historike, dhe ndikimi politik mbi përditësimin e hartave mund të çojë në hartë që nuk përfaqësojnë plotësisht rrezikun e një zone.

Çfarë mungon në hartat e përmbytjes të FEMA-s

Hartat e FEMA janë mjete thelbësore për identifikimin e rrezikut nga përmbytjet, por ato kanë boshllëqe të rëndësishme që kufizojnë efektivitetin e tyre.

Një kufizim kryesor është se ata nuk marrin parasysh përmbytjet të shkaktuara nga goditje të fuqishme të shiut. Harta kryesisht fokusohen në kanale lumore dhe përmbytje bregdetare, duke përjashtuar kryesisht rrezikun e përmbytjeve të shpejta, veçanërisht përgjatë ujërave më të vogla si lumenj, rrëza dhe degëza.

Ky kufizim u bë më i rëndësishëm në vitet e fundit për shkak të ndryshimeve klimatike. Rritja e temperaturave globale mund të çojë në reshje ekstreme më të shpeshta, duke lënë më shumë zona të prekura nga përmbytjet, por të pahartuar nga FEMA.

Për shembull, kur përmbytja nga Uragani Helene goditi zonat jashtë hartës rreth Asheville, Karolina e Veriut, në vitin 2024, ajo shkaktoi dëmtim të madh pa sigurim në pronë.

Edhe në zonat që janë hartuar, si vendndodhja e Kampit Mystic në Qarkun Kerr, Texas, i cili u godit nga një përmbytje vdekjeprurëse e shpejtë më 4 korrik 2025, hartat mund të nënvlerësojnë rrezikun e tyre për shkak të varësisë nga të dhëna historike dhe vlerësime të vjetruara të rrezikut.

Ndikimi politik mund të shkaktojë vonesa të gjata

Gjithashtu, procesi i hartimit të FEMA-s shpesh formësohet nga presionet politike.

Qeveritë lokale dhe zhvilluesit ndonjëherë luftojnë për të shmangur përcaktimet e rrezikut të lartë për të shmangur detyrimet e sigurimeve ose kufizimet në zhvillim, duke çuar në hartë që mund të nënvlerësojnë rreziqet reale dhe të lënë banorët pa dijeni për ekspozimin e tyre të vërtetë.

Një shembull është ankimimi i Nju Jorkut kundër një azhurnimi të Hartave të Tarifave të Sigurimit të Përmbytjes FEMA të vitit 2015. Vonesa në zgjidhjen e shqetësimeve të qytetit e ka lënë atë me hartë që janë rreth 20 vjet të vjetruara, dhe projekti aktual i hartës është i bllokuar nëpërmjet procedurave ligjore.

Në përgjithësi, kërkon pesë deri në shtatë vjet për të zhvilluar dhe zbatuar një Hartë të Re të Tarifave të Sigurimit të Përmbytjes FEMA. Si rezultat, shumë harta në SHBA janë jashtë datës, shpesh duke mos reflektuar përdorimin aktual të tokës, zhvillimin urban ose rreziqet në ndryshim nga përmbytjet nga moti ekstrem.

Kjo vonesë ndikon drejtpërdrejt në kodet e ndërtimit dhe planifikimin e infrastrukturës, pasi qeveritë lokale mbështeten në këto harta për të udhëhequr standardet e ndërtimit, miratimet e zhvillimit dhe projektet e menaxhimit të përmbytjeve. Në fund, hartat e vjetruara mund të çojnë në nënvlerësimin e rreziqeve të përmbytjes dhe të lejojnë ndërtimin e strukturave të brishta në zona që përballen me kërcënime në rritje nga përmbytjet.

Si mund të ndihmojnë avancimet teknologjike

Avancimet e reja në imazherinë satelitore, modelimin e shiut dhe lidar me rezolucion të lartë, i cili është i ngjashëm me radarin por përdor dritë, e bëjnë të mundur krijimin e hartave të përmbytjes më të shpejta dhe më të sakta që kapin rreziqet nga reshjet ekstreme dhe përmbytjet e shpejta.

Megjithatë, integrimi i plotë i këtyre mjeteve kërkon një investim të konsiderueshëm federal. Kongresi kontrollon buxhetin e hartimit të FEMA-s dhe vendos kornizën ligjore për mënyrën se si krijohen hartat. Për vite me radhë, azhurnimi i hartave të përmbytjes ka qenë një temë e papopullarizuar ndërmjet shumë zyrtarëve të zgjedhur publikë, sepse përcaktimet e reja të përmbytjes mund të shkaktojnë kode më të rrepta të ndërtimit, kosto më të larta sigurimi dhe kufizime në zhvillim.

Në vitet e fundit, rritja e modeleve të analizës së rrezikut klimatike dhe të dhënat private për rrezikun e përmbytjes kanë lejuar industrinë e pasurive të paluajtshme, financave dhe sigurimeve të mbështeten më pak në hartat e FEMA-s. Këto modele të reja përfshijnë të dhëna klimatike të parashikuara për të ardhmen, duke përfshirë parashikimet e reshjeve ekstreme, ngritjen e nivelit të detit dhe ndryshimet në modelet e stuhive – faktorë që hartat e FEMA zakonisht përjashtojnë.

Portalet e pasurive të paluajtshme si Zillow, Redfin, Realtor.com dhe Homes.com tani ofrojnë vlerësime të rrezikut të përmbytjes për nivelin e pronës që marrin parasysh të dy përmbytjet historike dhe parashikimet klimatike të së ardhmes. Modelet që ata përdorin identifikojnë rreziqe për shumë prona që hartat e FEMA nuk i shohin, duke nxjerrë në pah dobësi të fshehura në komunitete në të gjithë Shtetet e Bashkuara.

Kërkimi tregon se disponueshmëria, dhe qasja, në të dhënat klimatike në këto faqe është duke filluar të ndikojë në vendimet për blerjen e pronës që gjithnjë e më shumë marrin parasysh ndryshimet klimatike.

Pasojat për të ardhmen

Ndërsa blerësit e shtëpive kuptojnë më shumë rreth rreziqeve të përmbytjeve të një prone, kjo mund të ndryshojë dëshirën për disa vende me kalimin e kohës. Këto ndryshime do të kenë pasoja për vlerësimet e pronës, vlerësimet e të ardhurave tatimore të komuniteteve, modelet e migracionit të popullsisë dhe shumë konsiderata të tjera.

Megjithatë, ndërsa këto mund të duken si ndryshime të shkaktuara nga të dhënat e reja, rreziku ishte tashmë aty. Ajo që po ndryshon është vetë ndërgjegjësimi i njerëzve.

Qeveria federale ka një rol të rëndësishëm për të luajtur në sigurimin që vlerësimet e sakta të rrezikut të jenë në dispozicion për komunitetet dhe amerikanët kudo. Ndërsa mjetet dhe modelet më të mira për vlerësimin e rrezikut zhvillohen, edhe hartat e rrezikut të FEMA-s duhet të evoluojnë.