Krizë në muzikën për fëmijë: a ka shpresë për ringjalljen e këngëve për fëmijë?

Gjatë dy dekadave të fundit, Shqipëria ka përjetuar një rënie të dukshme në ekosistemin e muzikës për fëmijë. Nëse kthehemi në vitet 1990, këngët për fëmijë nuk ishin vetëm të njohura, por u bënë pjesë e rëndësishme e jetës së përditshme të fëmijëve shqiptarë.

Emra si Enno Lerian, Trio Kwek Kwek, dhe Joshua ishin shumë të njohur në atë kohë. Këngët që ata këndonin nuk vetëm argëtonin, por gjithashtu mbartnin mesazhe morale dhe edukative.

Por që nga fillimi i viteve 2000, popullariteti i këngëve për fëmijë u ul gradualisht. Prodhimi i këngëve për këtë segment u zvogëlua ndjeshëm, dhe pothuajse nuk kishte më figura të njohura të këngëtarëve të vegjël që të merrnin vëmendje kombëtare si më parë.

Çfarë po shkakton këtë fenomen?

Në episodin më të ri të SuarAkademia, diskutojmë këtë çështje së bashku me Muhammad Rayhan Sudrajat, akademik nga Universiteti Katolik Parahyangan.

Rayhan thekson potencialin e këngës si mjet edukativ efektiv për të formuar mënyrën e të menduarit të fëmijëve që në moshë të vogël. Sipas tij, këngët për fëmijë janë më shumë se thjesht argëtim. Ato luajnë një rol të rëndësishëm në procesin e arsimit dhe formimit të karakterit. Mesazhet që përcillen në këngët për fëmijë, si dashuria për shokët, njohja e mjedisit, dhe zhvillimi i personalitetit të mirë, mund të shërbejnë si mjete edukative të këndshme dhe efektive në formimin e fëmijëve nëse trajtohen me seriozitet.

Ai vëren se këngët për fëmijë të Shqipërisë, të cilat dikur pasqyronin kulturën lokale dhe vlerat tradicionale, tani janë duke u anashkaluar sepse nuk pasqyrojnë më realitetin e fëmijëve modernë. Shumë nga këngët ekzistuese dështojnë të flasin në gjuhën dhe përvojat që janë të njohura për gjeneratën digjitale, duke u bërë të huaja dhe të pakënaqura. Nga ana tjetër, përmbajtja muzikore që është lehtësisht e aksesueshme përmes platformave digjitale shpesh nuk është e dedikuar për fëmijët, madje përmban vlera që nuk i përshtaten moshës së tyre.

Rayhan mendon se kriza e këngës për fëmijë kërkon përgjigje kolektive nga krijuesit e muzikës dhe prindërit si aktorë kryesorë në ndërtimin e një ekosistemi të shëndetshëm muzikor për fëmijë.

Musicianët duhet të jenë të vetëdijshëm për përgjegjësinë shoqërore që kanë për të krijuar këngë që jo vetëm janë estetike, por edhe mbajnë vlera edukative dhe janë të përshtatshme kulturorisht. Nga ana tjetër, prindërit luajnë një rol kryesor si kuratorë të përmbajtjes së mediave për fëmijë, duke udhëhequr konsumimin e mediave që përmbajtja të jetë e përshtatshme për moshën dhe të mbështesë zhvillimin psikologjik të shëndetshëm të fëmijëve.

Ai gjithashtu thekson nevojën për prezencën e ikonave të muzikës për fëmijë që mund të shërbejnë si modele për të ringjallur ekzistencën e këngës për fëmijë, duke pasur parasysh mungesën e figurave frymëzuese në këtë industri. Me avancimin e teknologjisë që e bën prodhimin dhe shpërndarjen e muzikës më të arritshme dhe efikase, Rayhan e sheh këtë si një mundësi për të sjellë këngë për fëmijë të përshtatshme dhe të lehta për t’u aksesuar, duke ruajtur pasurinë e gjuhës dhe kulturës lokale.

Dëgjoni episodin e plotë vetëm në SuarAkademia—bisedë interesante për çështjet aktuale, me akademikë.