Kujdesi për gjyshërit: gratë nga grupet më të varfra ndihmojnë më shumë me kujdesin ndaj fëmijëve

Stërgjyshërit luajnë një rol të rëndësishëm në jetën familjare. Ata shpesh janë një pjesë thelbësore e puzzles së kujdesit ndaj fëmijëve, duke u përfshirë për t’u kujdesur për nipërit e mbesat e tyre ndërsa prindërit janë në punë ose të zënë. Dhe ka shumë kujdes nga stërgjyshërit që po ndodhën.

Në Angli, rreth gjysma e të gjithë stërgjyshërve ofrojnë kujdes për nipërit e mbesat e tyre kur prindërit nuk janë pranë. Dhe përqindja e stërgjyshërve që ofrojnë kujdes është më e lartë kur ata kanë nipër e mbesa nën moshën 16 vjeç, të cilët janë më të prirur të kërkojnë mbikëqyrje, kujdes dhe mbështetje nga një i rritur kur prindërit janë të zënë në punë ose të pa disponueshëm. Në këtë rast, 66% e stërgjyshërve ndihmojnë.

Unë përdora të dhëna nga Studimi Anglez i Gjatë i Moshes, për të analizuar rolet e kujdesit të më shumë se 5,000 stërgjyshërve. Kam përdorur të dhëna të mbledhura në vitet 2016-17 për të vlerësuar sa shpesh stërgjyshërit kujdeseshin për nipërit e mbesat e tyre, aktivitetet që bënin me ta, dhe pse ndihmonin. Gjithashtu zbuluar që ekzistojnë modele të qarta gjinore dhe socio-ekonomike. Analiza e mëtejshme e të dhënave nga viti 2018-19 tregoi se ofrimi i kujdesit si stërgjysh mund të ndikojë në mirëqenien.

Gjeta se në Angli, mes stërgjyshërve që kujdeseshin për nipërit e mbesat, 45% e stërgjyshërve kalonin të paktën një ditë në javë duke kujdesur për nipërit e mbesat e tyre të rinj. Ata bënin këtë në mënyrë të qëndrueshme gjatë gjithë vitit, me 8% që e bënin pothuajse çdo ditë. Rreth një në tre stërgjyshër ofronin kujdes për nipërit e mbesat gjatë pushimeve shkollore.

Rreth 25% e stërgjyshërve që kujdeseshin për nipërit e mbesat ende ishin duke punuar. Shumica e stërgjyshërve raportuan se kishin shëndet të përgjithshëm të mirë fizik.

Dhe shumica e gjyshërve që kujdeseshin për mbesat dhe mbesat gjithashtu jetonin relativisht afër tyre – më pak se gjysmë ore larg nga mbesa ose mbesa më e afërt – dhe kishin të paktën një mbesë nën moshën gjashtë vjeç.

Shumica e gjyshërve në studim që kujdeseshin për mbesat – 80% – përmendën se luanin ose merrnin pjesë në aktivitete zbavitëse me mbesat e mbesat. Rreth gjysma thanë se gatuanin shpesh për to dhe ndihmonin me marrjen dhe dërgimin e tyre nga shkollat dhe kopshtrat. Dhe edhe pse ishte më pak e zakonshme, gjyshërit gjithashtu ndihmonin me detyrat e shtëpisë dhe kujdeseshin për mbesat dhe mbesat kur nuk ndjeheshin mirë.

Rreth tre nga katër gjyshër (76%) thanë se motivi i tyre për të ndihmuar ishte t’u jepnin prindërve të mbesave pak kohë nga përgjegjësitë e kujdesit për fëmijët. Një përqindje e ngjashme – 70% – tha se donin të ofronin ndihmë ekonomike, ose duke ofruar ndihmë financiare ose duke lejuar prindërit të shkonin në punë.

Pak më shumë se gjysma e gjyshërve (52%) thanë se aftësia për të ofruar mbështetje emocionale ishte ajo që i shtynte të ofronin kujdes për mbesat: ata donin të ndjeheshin të angazhuar me të rinjtë dhe të ndihmonin në zhvillimin e mbesave të tyre. Por 17% thonë se ndjeheshin të detyruar të ndihmonin, dhe e gjenin të vështirë të refuzonin.

Roli i gjyshes

Por ndërsa zakonisht flasim për “gjyshërit” si një grup, gjyshërit dhe gjyshërit shpesh përjetojnë dhe qasen në kujdesin për fëmijët në mënyra të ndryshme të dukshme.

Në veçanti, kur shqyrtojmë aktivitetet specifike që kryhen me mbesat dhe mbesat, ekzistojnë dallime të qarta gjinore. Gjeta që gjyshërit janë më të prirur se gjyshërit të përfshihen në detyra praktike: përgatitjen e vakteve, ndihmën me detyrat e shtëpisë, kujdesin për mbesat dhe mbesat kur janë të sëmura, dhe marrjen nga shkolla.

Gjyshërit, ndërsa ishin gjithashtu të përfshirë, kishin tendencë të merrnin pjesë më pak në këto aktivitete. Kjo është e vërtetë edhe mes çifteve të gjyshërve që jetonin së bashku dhe kujdeseshin për nipërit e mbesat e tyre së bashku.

Roli i pasurisë

Shtrirja dhe natyra e kujdesit të gjyshërve gjithashtu lidhet ngushtë me statusin socioekonomik të gjyshërve. Për shembull, gjyshërit me burime financiare më të pakta kishin tendencë të ofronin kujdes për fëmijët më shpesh sesa kolegët e tyre më të pasur.

Disparitetet socioekonomike gjithashtu formësojnë natyrën e detyrave të kujdesit. Gjyshërit më pak të pasur ishin më të prirur të përfshihen në aktivitete praktike, si gatimi i vakteve dhe shoqërimi i nipërve dhe mbesave në shkollë dhe nga shkolla. Përkundrazi, gjyshërit me më shumë arsim ishin më të prirur se ata me më pak arsim të ndihmonin me detyrat e shtëpisë shpesh.

Arsyet për ofrimin e kujdesit gjithashtu ndryshonin sipas statusit socio-ekonomik të gjyshërve. Gjyshërit me burime më të mëdha financiare dhe nivele më të larta arsimimi ishin më të prirur të raportonin ofrimin e kujdesit për fëmijët për të ndihmuar prindërit të menaxhojnë punën dhe përgjegjësitë e tjera, si dhe për të ofruar mbështetje emocionale për mbesat dhe mbesat e tyre. Përkundrazi, ata me më pak burime financiare ishin më të prirur të ndjeheshin të detyruar të ndihmonin ose të luftonin për t’refuzuar detyrat e kujdesit.

Mirëqenia e gjyshërve

Çfarë bëjnë gjyshërit me mbesat dhe mbesat e tyre dhe pse kanë një rol aktiv në kujdesin për to gjithashtu mund të ndikojë në mirëqenien e tyre në mënyra komplekse. Gjyshërit që shpesh merrnin pjesë në aktivitete argëtuese ose pasuruese me mbesat dhe mbesat e tyre, si aktivitete zbavitëse ose ndihmë me detyrat e shtëpisë, kishin tendencë të raportonin një mirëqenie më të lartë krahasuar me shokët e tyre që nuk kujdeseshin për mbesat dhe mbesat.

Megjithatë, gjyshërit që kujdeseshin për mbesat dhe mbesat kur ishin të sëmura ose që i mbanin ata për një natë pa prindër kishin tendencë të raportonin, me kalimin e kohës, një mirëqenie më të ulët.

Motivimet gjithashtu kanë rëndësi për mirëqenien e gjyshërve. Gjyshërit kishin një cilësi më të lartë të jetës nëse kujdeseshin për mbesat dhe mbesat sepse donin t’i ndihmonin ata të zhvilloheshin si njerëz, ose për të ndjerë angazhim me të rinjtë. Megjithatë, gjyshërit që ndjeheshin të detyruar të ndihmonin, ndoshta për shkak të presionit familjar ose mungesës së alternativave, përjetonin një mirëqenie më të ulët.

Në tërësi, këto gjetje na kujtojnë se pas etiketës së gjerë “gjyshëria” fshihet një botë e larmishme e individëve të cilët përfshihen në kujdesin për mbesat dhe mbesat – sa shpesh kujdesen, çfarë bëjnë, dhe pse – është e lidhur ngushtë dhe ndryshon me normat gjinore dhe statusin socio-ekonomik.

Gjithashtu, kuptimi pas gjyshërisë dhe lloji i ndërveprimeve të ndara me mbesat dhe mbesat duket se ka rëndësi për mirëqenien e gjyshërve. Në përgjithësi, këto njohuri sugjerojnë se këto përgjegjësi kujdestare mund të kontribuojnë në forcimin ose madje në thellimin e pabarazive ekzistuese gjinore, socio-ekonomike dhe shëndetësore mes të moshuarve.

Merr lajmet e tua nga ekspertë të vërtetë, drejtpërdrejt në kutinë tënde postare. Abonohu në buletinin tonë të përditshëm për të marrë të gjitha mbulimet më të fundit të The Conversation UK për lajmet dhe kërkimet, nga politika dhe biznesi deri te arti dhe shkenca.