Sulmi i paligjshëm ndaj bllokadës totale: Gaza në rrezik zhdukjeje për shkak të pasivitetit ndërkombëtar

Izraeli ka filluar të "dërgojë përjashtim" anëtarët e fundit të Flotiljes së Lirisë që ka për qëllim të kalojë bllokadën e paligjshme ndaj Gazës që prej 18 vjetësh.

Kjo Koalicion Flotilja për Lirinë është një iniciativë e shoqërisë civile të organizuar, e lindur në vitin 2009, që përbëhet nga dërgimi i anijeve në Rripin e Gazës të udhëhequra nga aktivistë, përfaqësues publikë dhe personalitete me qëllim për të shkatërruar bllokadën. Siguron ndihmë humanitare për popullsinë gazatiane dhe denoncon politikat dhe praktikat izraelite mbi Territorin Palestinez të pushtuar dhe popullsinë palestineze.

Asnjë nga flotiljet nuk ka arritur të mbërrijë në Gaza, qoftë për shkak të sulmeve me dronë, siç ndodhi këtë maj me anijen Conscience pranë brigjeve të Maltës, ose përmes ndërhyrjeve në ujërat ndërkombëtare ku, herë pas here, janë kryer ekzekutime jashtëgjyqësore të disa prej anëtarëve të saj.

Thirrje ndërkombëtare për vëmendje

Pavarësisht kësaj, në shumicën e rasteve arrihet të tërhiqet vëmendja mediatike për një aspekt veçanërisht të dhunshëm të konfliktit palestino-izraelit. Këtë herë, objektivi kryesor ishte të mbante vëmendjen ndërkombëtare mbi genocidin që Izraeli po kryen në Rripin e Gazës.

Nëse para dy vjetësh – kur raportuesja e veçantë e Kombeve të Bashkuara për territoret palestineze publikoi raportin e saj të rëndësishëm “Anatomia e një genocidi” ose Afrika e Jugut paditi Izraelin para Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë për kryerjen e një krimi të genocidit – kishte ndonjë dyshim ose ndonjë kujdes të veçantë, në muajt e fundit veprimet izraelite kanë hequr çdo rezerva.

Masakra, sulme dhe shkatërrim

Në këtë kuadër, nuk është vetëm për masakrat e vazhdueshme kundër civilëve dhe sulmet ndaj personave ose vendeve të mbrojtura ndërkombëtarisht; bombardimet e marsit që lanë 404 të vdekur; shkatërrimi i një konvoje humanitare ose dynamitizimi i vetëm spitalit onkologjik në Gaza – që tashmë kanë lënë më shumë se 54 600 të vdekur, edhe pse disa vlerësime e rrisin shifrën në 186 000 dhe ka shkatërruar qytete të plota në Rrafshin e Gazës, infrastrukturë dhe shërbime bazë deri në ta bërë atë të pabanuar – por edhe të shkallës së zbatimit të planeve dhe operacioneve që kemi njohur.

Ndërsa përfundon dëbimi i veriut të Gazës nga të gjithë popullsia palestineze në përputhje me Plani i Gjeneralëve, në maj u njoftua Operacioni Karroca e Gedeonit me qëllimin përfundimtar të pushtimit të tërë Gazës dhe zhdukjes së popullsisë së saj për kolonizimin e ardhshëm. Për këtë do të zbatohej e njëjta strategji e ndarjes së territorit përmes “koridorëve”, “zonave të sigurisë” dhe përdorimit të urisë si armë lufte.

Që nga momenti kur Izraeli shkëputi në mënyrë unilaterale armëpushjen të janarit, ai ka vendosur një bllokadë të ashpër për hyrjen e ushqimit, ujit, medicinave dhe energjisë elektrike. Kritikat e majit për atë që u cilësua si “rreziku kritik i urisë” kanë çuar në dorëzimin e menaxhimit të “ndihmës” tek Fondacioni Humanitar në Gaza.

Veprimi i kësaj organizate jofitimprurëse dhe e armatosur ushtarakisht, e mbështetur nga Izraeli dhe Shtetet e Bashkuara, ka dëshmuar se nuk është gjë tjetër veçse një strategji për të qetësuar kritikat perëndimore dhe kontrolluar ndihmën humanitare në mënyrë që ajo të jetë e lidhur ngushtë me qëllimet e tyre.

Në të njëjtën kohë, në Cisjordani dhuna vetëm po rritet dhe Izraeli njofton kolonizimin më të madh që nga Marrëveshjet e Oslo, me 22 vendbanime të reja të paligjshme.

Qëllimi përfundimtar, edhe pse nuk është i ri, rezulton i dukshëm për të gjithë ata që nuk duan të largojnë qëllimisht shikimin: aneksimi i paligjshëm i të gjithë Territorit të Palestinës së Okupuar dhe zhdukja e popullsisë palestineze nga territori për të cilin besojnë se kanë të drejtë sipas urdhrit hyjnor. Pra, këto ditë nuk shohim veçse zbatimin e tezave kolonialiste të sionizmit.

Nuk ka efekte praktike që është ripërsëritur deri në amshueshmëri që populli palestinez ka të drejtën të ushtrojë drejtën për vetëvendosje të lirë, paligjshmërinë e agresionit ndaj Gazas, sulmin gjithashtu të paligjshëm ndaj Flotiljes së Lirisë, krimin e luftës të përdorimit të urisë si armë, që veprimet izraelite shkelin në mënyrë flagrante masat e përkohshme të vendosura nga Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë ose veton e paligjshme ndaj Agjencisë për Refugjatët Palestinezë, mbi të cilën do të prononcohet Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë.

Lexoni më shumë: A përmbush Izraeli të drejtën ndërkombëtare duke ndaluar anijen e Flotiljes së Lirisë?

Shtetet e Bashkuara frenojnë Këshillin e Sigurimit të OKB-së

Asgjë nga ajo që është përmendur deri tani nuk ka penguar Shtetet e Bashkuara të vetojnë një propozim rezolucioni të Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara që synonte vetëm të kërkonte tre gjëra: një armëpushje të menjëhershme dhe të përhershme, lirimin e menjëhershëm dhe pa kushte të pengjeve dhe hyrjen e ndihmës humanitare dhe shpërndarjen e sigurt dhe në shkallë të gjerë.

Asnjëherë nuk ka penguar që pjesa tjetër e Shteteve, të cilat kanë detyrim të mos lejojnë kryerjen e këtyre shkeljeve të rënda dhe të bashkëpunojnë për t'i ndalur, të jetë në përputhje me situatën.

Të njëjtët Shtete që mbrojnë se e drejta ndërkombëtare lejon vendosjen e sanksioneve ndërkombëtare jashtë Këshillit të Sigurimit për shkelje të rënda të detyrimeve thelbësore, si ndalimi i agresionit, gjenocidi ose respektimi i së drejtës për vetëvendosje, tani zgjedhin heshtjen ose politikën e tregimit të shumë shqetësimit, por pa zbatuar asnjë masë praktike dhe konkrete.

Tregtia e armëve me Izraelin

Duke lënë mënjanë bojkotin e veçantë turk, në rastin më të mirë, përballemi me Grupin e Hagës ose Shtete si Spanja ose Chile që kanë deklaruar embargo të armëve ose fundin e tregtisë së armëve me Izraelin, por që kanë efikasitet të kufizuar.

Kjo nuk varet vetëm nga fakti që janë plane për të ardhmen ose që nuk i përmbushin këto angazhime, por edhe nga fakti që nuk i marrin përsipër nga furnizuesit kryesorë të armëve të Izraelit, të cilët embargo-ja e tyre do të kishte një ndikim të drejtpërdrejtë dhe të menjëhershëm në mbajtjen e operacioneve të tyre: Shtetet e Bashkuara, Gjermania dhe Italia.

Shoqëria civile e organizuar, nga ana tjetër, vazhdon të mobilizohet dhe gjithçka tregon se trajtimi i paligjshëm i flotiljes dhe rrëmbimi i paligjshëm i anëtarëve të saj do të përbëjë një moment të ri në këto veprime. Në këto momente, në kuadër të Marcha globale për në Gaza, karavanas tokësore kalojnë nëpër Afrikën e Veriut me shikimin e vendosur në kalimin e Rafah, hyrja e vetme në Gaza e kontrolluar nga Egjipti.

Në javët e ardhshme do të dimë nëse ata e kalojnë përpjekjet e sabotimit nga Izraeli dhe nëse iniciativa arrin të presionojë shtetet e rajonit që të kalojnë nga dukja se janë shumë të shqetësuar në veprime. Ende ka shumë që mund – dhe duhet – bërë. Dhe njerëzit që përpiqen të mbijetojnë në Rrafshin e Gazës nuk kanë shumë kohë.